تالارهای گفتمان هواداران داماش گیلان

[color=black:698c8fe539][size=18:698c8fe539]اميد هرندي، تاب آوردنش و تعلق خاطرش[/size:698c8fe539]

سال‌هاي انتظار حتما سال‌هاي سختي است، سال‌هايي كه دور مي‌ماني از كاري كه فكر مي‌كني كار توست. بايد تاب بياوري و در اين تاب آوردن بود كه اميد هرندي را بهتر شناختيم. دروازه‌بان فراموش نشدني فوتبال گيلان در سال‌هاي دوري‌اش هرگز از محبوبيت و مقبوليت اجتماعي‌اش براي يافتن بازار كار آن هم در تيمي كه هميشه آلترناتيو سرمربيانش بود، سودي نجست.
هرندي چند بار تا آستانه نيمكت پگاه و داماش پيش رفت اما يا با كارشكني‌ها از اين نيمكت دور شد يا خود شرايط را نپذيرفت و كناره گرفت. اين بار اما در بدترين شرايط و در اوج بحران اقتصادي داماش، اميد هرندي سختگيري‌هاي هميشگي‌اش را فراموش كرد و در اين آسان‌گيري براي قرارداد با داماش، تعلق خاطر او به فوتبال شهرش پيدا بود، تعلق خاطري كه نمونه ديگرش را بايد در سال 66 جست‌وجو كرد.
اوايل سال66 بود، هفته‌هاي پاياني ليگ گيلان،استقلال رشت براي دوم شدن در ليگ رقابتي نزديك با سپيدرود و استقلال انزلي داشت.
اميد هرندي دروازه‌بان استقلال رشت بود و پديده دروازه‌باني فوتبال ايران. زنده ياد پرويز دهداري مي‌خواست پيراهن شماره يك تيم ملي را به تن هرندي بپوشاند. هرندي در اردوي تيم ملي بود اما استقلال رشت بدون هرندي با يك بحران مواجه شد و دروازه‌بان ديگرش دو اخطاره شده بود و استقلال رشت بدون اميد هرندي رتبه دوم در ليگ گيلان را از دست مي‌داد. زنده‌ياد ايرج زهرابي نزد علي محمد مرتضوي، رييس وقت فدراسيون فوتبال رفت تا هرندي را از اردوي تيم ملي به رشت برگرداند. مرتضوي تصميم‌گيري در اين باره را به دهداري سپرد. پاسخ دهداري اين بود كه هرندي دروازه‌بان اول تيم ملي است اما اگر به خاطر بازي در استقلال رشت اردوي تيم ملي را ترك كند ديگر راهي براي بازگشتش به تيم ملي وجود ندارد.
در استقلال رشت به اين فكر افتادند كه در يك بازي سرنوشت‌ساز، امير افتخاري هافبك جوان آن سال‌هاي فوتبال رشت را به دروازه بفرستند و اين اتفاق به معناي از كف رفتن عنوان دوم ليگ گيلان بود.
اميد هرندي اما تصميم عجيبي گرفت. او كه تهديد دهداري را از زبان مرتضوي شنيده بود و سختگيري‌هاي دهداري را نيز مي‌شناخت، به رشت رفت و تيم شهرش را تنها نگذاشت. استقلال رشت آن روز مقابل آتش‌نشان كلاچاي پيروز شد و به عنواني رسيد كه دنبالش بود و اميد هرندي به همين سادگي پيراهن شماره يك تيم ملي را از كف داد.
شايد تعلق خاطر هرندي به تيم شهرش افراطي به نظر مي‌رسيد اما اين تصميم اميد هرندي بود، تصميم دروازه‌بان جوان آن سال‌ها و مرد باتجربه امروز كه همچنان عشقش به شهرش در حرف‌ها و تصميماتش پيدا است.
نه فقط به خاطر آن اتفاق و تصميم سال 66، بلكه به خاطر تعلق خاطر هميشگي هرندي به رشت و به فوتبال شهرش، او هميشه نزد دوستداران فوتبال رشت شخصيتي احترام‌برانگيز دارد، حتي نزد نسل‌هاي تازه كه تصويري از آن دروازه‌بان مقتدر دو و سه دهه پيش فوتبال گيلان در ذهن ندارند.
برگ برنده اميد هرندي همين است، مقبوليتش نزد چند نسل؛ نسلي كه از دروازه‌باني او لذت برده، نسلي كه آموخته شدن او براي مربيگري را در استقلال رشت و پگاه ديده و نسلي كه در سال‌هاي اخير هرندي را به عنوان يك كارشناس شناخته، قضاوت‌هاي هدف‌دار از او نشنيده و در سال‌هاي دوري‌اش كوشش‌هاي رايج مربيان فوتبال ايران براي بازگشت به نيمكت مربيگري را از او نديده است.
پس از سال‌ها وقفه در حضور مربي بومي روي نيمكت تيم اول فوتبال رشت، حالا اميد هرندي صاحب فرصتي شده است، فرصتي كه در اوج بحران‌هاي داماش به دست آمد. پيش از هرندي، مجيد جهانپور، مربي خوشفكر و داناي فوتبال ايران كه شخصيتي احترام‌برانگيز دارد ساليان سال چهره اول فوتبال رشت بود و البته پشت حصار فوتبال رشت، فوتبالي كه هرگز ثبات در سرمايه‌گذاري و برنامه‌ريزي نداشت، پنهان ماند. بي‌ترديد اگر فوتبال رشت همچون فوتبال اصفهان صاحب ثبات در سرمايه‌گذاري و برنامه‌ريزي مي‌شد، جهانپور يادگارهاي شيرين‌تري از خود به جا مي‌گذاشت. آيا حالا اميد هرندي صاحب اين فرصت مي‌شود كه به جمع موفق‌ترين‌ها در فوتبال ايران بپيوندد يا اينكه فوتبال رشت باز هم سرمايه‌گذاري‌هاي كوتاه مدت را تجربه خواهد كرد؟
به اميد هرندي كه تازه‌ترين چهره ليگ برتر است بايد خوشامد گفت. فوتبال رشت حالا چهره‌اي را روي نيمكت داماش دارد كه بايد او را در قامت يك پديده به فوتبال ايران معرفي كند. اين يك فرصت است و تنها ارمغان بحران‌هاي خانمانسوز داماش. ببينيم اين فرصت چقدر درست مديريت مي‌شود. ببينيم و تعريف كنيم. [/color:698c8fe539]

[color=red:698c8fe539]ایران ورزشی[/color:698c8fe539]

من به شخصه اعتقاد دارم كه بايد از اميد خان تا آخرش حمايت كنيم.
چون ماها خودمون 1روزي آرزومون بود كه بازيكن و مربي بومي داشته باشيم و حالا كه اينطوري شده بايد حمايتش كنيم
اميد خان هرندي
اميد خان هرندي

دوستان من!
امسال فقط باید از هرندی حمایت کرد من مطمئن هستم که آخر فصل هیچ کدومون به خاطر حمایت از ایشان پشیمان نخواهیم شد.

[quote="The_King_of_rasht"]دوستان من!
امسال فقط باید از هرندی حمایت کرد من مطمئن هستم که آخر فصل هیچ کدومون به خاطر حمایت از ایشان پشیمان نخواهیم شد.

ما که همیشه حمایت کردیم از مربی ها .امیدوارم که نتیجه بگیره

[size=18:9acec35757]دوستان عزیز درود بر شما
ما باید از مربی بومی خودمون فقط حمایت کنیم. به خدا بهترین مربیای دنیا رو هم بیاریم به اندازه مربی بومی دلش برای تیم نمی سوزه .اصلا گیریم خدای نکرده چندتا بازی رو هم باختیم ، مگه زمین و آسمون جابجا شده؟ شرایط تیم و بحران و بی پولی یادمون رفته؟ این تیم های پر مدعا و دردانه پایتخت با این همه بریز و بپاش مگه نباختن؟ پس چرا مربیاشون عوض نشد؟ باید باید از [color=darkblue:9acec35757]امید هرندی [/color:9acec35757]تا آخرش حمایت کرد.همیشه ثابت شده غیر بومی دلش واسه ما گیلانیا و رشتیا نسوخته و چند صباحی واسه پول اومدن و رفتن. نمونش مهدوی کیا! الان وقتشه ما به بومیای خودمون اهمیت و بها بدیم تا چند وقته دیگه تو سطح اول فوتبال مملکت دارای چنتا بازیکن و مربی ملی از شهر و استانمون باشیم.ما باید باعث شناخته شدن بازیکنای و مربیای خودمون تو کل کشور بشیم و این امر فقط با حمایت از داشته هامون میسر میشه.دقت کردید وقتی بازیکنی حتی خیلی عالی از نظر فنی تو تیم خودش نیمکت نشین و بازیش نمیدن معمولا تو تیم ملی اون کشور جایی نداره.دقیقا وقتی ماخودمون به بومیامون بها ندیم چطور انتظار داریم فوتبال استان و شهرمون شهره بشه؟ عاجزانه از همه هوادارای پرشور و فوتبال فهم گیلانی و رشتی تقاضا می کنم تا آخرش از [color=darkblue:9acec35757]امید هرندی[/color:9acec35757] و [color=darkblue:9acec35757]داماش [/color:9acec35757]حمایت کنن.[/size:9acec35757]

قطعا و بدون تردید باید از هرندی حمایت کرد

ما که از اولم حمایت کردیم ولی حمایت کردن به معنی تعریف الکی نیست
اینکه یه مربی بومی مربیه تیم مایه مباهاته ولی تو این دو تا بازی داماش خوب بازی نمیکنه
هرندی همش دم از فوتبال هجومی میزنه ولی تیم اصلا موقع حمله برنامه نداره

تا آخرش باید از هرندی حمایت کنیم، چون این حمایت جای دوری نمی ره، حمایت از یکی همشهریهای خودمونه
به امید موفقیت داماش و هرندی

حمایت خواهیم کرد ولی بهتر هرندی نیم نگاهی به انتقادات سازنده ، کاربران سایت داشته باشه ، منظورم این نیست که چشم بسته اونا رو اجراء کنه ، چون این کار اصولاً صحیح نیست ولی حداقل پیشنهادات رو بشنوه و روش فکر کنه ،
صد البته هرندی اشراف بیشتری نسبت بازیکنان داره ولی شنیدن پیشنهادات و انتقادات می تونه خیلی مثمر به ثمر باشه .

من قبلا این جریان رو شنیده بودم. و امیدوارم که همینطور بوده باشه واگه این شخص اینجور برای شهرش فداکاری کرده نباید دیگه اون رو به چشم یه شخص عادی ببینیم و باید این استوره رو به دنیا معرفی کنیم

خدا روشکر که مشکلاتمون حل شد ولی یک از نگرانی که من دارم اینه که دوباره با اومدن این اسپانسر این روند خوب بومی گرایی که در تیم به وجود اومده بود(چه مربی و چه بازیکن)به وجود اومده بود از هم بپاشه وروبه اوردن مربی وبازیکنایی بیاریم که عملکرد برخی از اونها چه در داخل زمین وچه خارج زمین رو فصل گذشته شاهد بودیم...اگه این اتفاق بیافته واین روند مناسبی که تیم داشت طی میکرد در اعتماد به نیروهای خودی و تزریق بازیکنان جوان به تیم بزرگسال متوقف بشه گفته برخی افراد که به وجود اومدن این روند وبومی گرایی در تیم رو توفیق اچباری واز روی ناچاری میدونستن به واقعیت میپیونده....نمیخهوام قصاص قبل از جنایت کنم ولی امیدوارم عابدینی حتی در صورت کسب نتایج ضعیف یک فصل پشت امید هرندی بمونه ودوباره شروع به تغییر پیاپی مربی نکنه.
اما وظیفه ما هوادارا اینه که تا اخرین نفس وتا جایی که راه داره از این مربی رشتی حمایت کنیم.شرفی ها وقاسمپورها وتارتارها وذوالفقارنسب خا وحجازی ها وعبدی ها و کریم ها وکاظمی ها اومدن اینجا واز هوای مطبوع رشت استشمام کرئدن وپولی به جیب زدن رفتن حالا فقط برای یک بار هم شد تا اخر از مربی که تیم ملی رو برای رشت رها کرد حمایت کنیم .
اگه هرندی واین تیممون به مشکل بخوره دیگه هیچ وقت نمتونم دم از بومی گرایی بزنیم.
امیدوارم امید هرندی چندین سال در داماش ماندگار بشه.