[b:ec27fdd237]به استقبال داربی شمال: بوسه به جای سنگ[/b:ec27fdd237]
از همه ی خوانندگان شمالی و غیر شمالی که دستی در نوشتن و خاطره ای از داربی رشت و انزلی در ذهن دارند، دعوت می نماید تا خاطرات خود را برای ما بنویسند
یک هفته ی دیگر دیدار جذاب و مهیج ملوان - داماش که می توان آن را دومین داربی برتر کشور لقب داد(و شاید اولین) از راه می رسد.مسابقه ای که توانایی آن را دارد هیجان را به اوج برساند و جامعه ی فوتبال را با یک فوتبال ناب سیراب کند. داربی که شاید نسبت به داربی پایتخت آن همه ستاره ندارد و مخاطب، اما جنسی دارد از نوع فوتبال خالص شمالی ها که قابل مقایسه با هیچ کجا نیست.
اما متاسفانه هنوز هیچی نشده به جای لذت بردن از هیجان یک مسابقه ی پرشور توسط مردم شمال،بوی نفرت انگیز تفرقه و کینه همه جا را پر کرده. فقط کافی است که یک نگاهی به کامنت های گذاشته شده زیر آخرین پست مربوط به مسابقه ی داماش بیاندازیم. اگر نویسنده ، سو تیتر "اخطار به ملوان" را بالای مطلب خود قرار داد تا به نوعی هیجان فضای داخل استادیوم را به مخاطب برساند، ولی آماج فحاشی ها و توهین و تحقیر نمودن های قومی و تاریخی از دو طرف داستان، آن چنان جو منفی و چندش آوری از خود به جای گذاشته که به ناچار بسیاری از کامنت ها را تا نیمه خوانده نشده، باید پاک نمود.
نکته دردناک قضیه در این است که مردم این خطه از میهن شهره ی روشنفکری هستند وگیلان را در تاریخ ایران زمین دروازه ی ورود تمدن می دانند! اما بی محابا رکیک ترین دشنام ها را نثار هم می کنند و با غیر فوتبالی ترین شکل ممکن سعی در توجیه عمل خود می نمایند.
در پایان از همه ی خوانندگان شمالی و غیر شمالی که دستی در نوشتن و خاطره ای از داربی رشت و انزلی در ذهن دارند، دعوت می نماید تا خاطرات و دست نوشته های خود را از این داربی [b:ec27fdd237](که قدمتی دارد به اندازه ی تاریخ فوتبال ایران) [/b:ec27fdd237] ارسال نمایند.