عابدینی و چالش های پیش رو

حسن عابدینی معروف به امیر ، مدیر عامل باشگاه پرسپولیس(80-72) بازیکن پرسپولیس و پیکان دردهه 1960، رییس فدراسیون فوتبال دردوره هاشمی طبا، که پای مربیان خارجی را به فوتبال ایران باز کرد.مدیر عامل شرکت توسعه راههای ایران، معاون وزیر صنایع ومعادن، استاندار استانهای لرستان، آذربایجان شرقی و خراسان، عضو سابق شورای شهر تهران.........اینها بخشی از سوابق مدیریتی مدیرعامل داماش است. سوابقی که هر باشگاهی آرزو دارد مدیریت تیم را به اوبسپرد. او شاید تنها مدیر عامل در لیگ برتر باشد که دارای سوابق سیاسی، ورزشی است. وهمین سوابق، انتظارات را از تیم او بالا برده است. هواداران فوتبال اورا مدیری موفق در باشگاه پرسپولیس می دانند اما آیا او در مدیریت داماش نیز موفق بوده است؟
1) تصمیم شرکت پگاه مبنی بر فروش تیم فوتبال، زمینه را برای حضور امیر عابدینی در شهر رشت فراهم نمود.او که به گفته خودش دوران خدمت سربازی را در گیلان گذرانده بود شاید فکرش را نمیکرد غذاهای لذیذ گیلانی نمک گیرش کند! و او به این دیار باز گردد. این حضور، بارقه امید را در دل هزاران هوادار متعصب رشتی روشن کرد. اما انتخاب حسین عبدی به عنوان سرمربی داماش برای حفظ تیم در لیگ برتر، همه را شوک زده کرد. به هر حال نام عابدینی آنقدر بزرگ بود که همگان به انتخاب او اطمینان کنند وبه خود بگویند: عابدینی کارش را بلد است و....! اما پایان کار آن چیزی شد که همه پیش بینی میکردند البته به جز خود عابدینی! وآنهم سقوط به دسته یک!!! هنوز هم برای خیلی ها ابهام دارد که چرا آن روزها عابدینی نتوانست و یا نخواست با انتخاب سر مربی بهتری، برای حفظ تیم داماش تلاش کند.هرچند تیم داماش در آن سال توسط عابدینی بسته نشده بود اما این توجیهی برای انتخاب حسین عبدی نبود.
2)حضور داماش درلیگ یک چیز تازه ای نبود واین تیم بارها این لیگ را با نام های دیگر تجربه کرده بود. انتخاب فیروز کریمی به عنوان سرمربی داماش، نوید روزهای اوج فوتبال رشت را برای هواداران می داد.وانصافا کریمی با بازیکنان جوان خود تا مرز صعود پیش رفت اما بروز اتفاقات عجیب و غریب در روزهای آخر مانع صعودشد.در نهایت ودر فصل بعد تیم داماش با مهدی دینور زاده که از او به عنوان یک مربی با اخلاق و محجوب یاد می شد با اقتدار به لیگ برتر صعود کرد.وباز شعار ایران، آسیا، امیر عابدینی در استادیوم رشت طنین انداز شد.
3)حضور داماش در لیگ برتر این فرصت را برای عابدینی فراهم کرد تابا جذب بازیکنان دلخواه نشان دهد مدیری لایق برای فوتبال ایران است او نیز با جذب بازیکنانی همچون مهدوی کیا، زنید پور،غلامی، سرلک، محمدی ، عسگری و... در کنار ستارگان بومی همچون چاووشی،آبشک،مهدوی، مختاری، نظیف کار و...نشان داد که آرزوهای بلندی در سر دارد. اما انتخاب دوباره دینور زاده به عنوان سرمربی، تردیدهایی را برای هواداران ایجاد کرده بود.که البته نتایج 5 هفته نخست بازی ها نشان داد که این تردیدها چندان بی راه نبوده است. عابدینی کسی را انتخاب کرد که حتی حاضر نیست بپذیرد تیمش بازیکنان ستاره ای نیز دارد چون در این صورت نمیتواند نتایج افتضاح خود را توجیه کند!!به هر حال تفکرات دینور زاده نه تنها باعث ناراحتی هواداران شده بلکه مستیما مدیریت عابدینی را نیز زیر سوال برده است.حمایت عابدینی ازاین سرمربی نیز هواداران را به یاد حمایت او از حسین عبدی می اندازد.
سخن آخر: عابدینی هرچه باشد تا این لحظه مدیر موفقی برای داماش نبوده است چه خوشمان بیاید و چه بدمان بیایدباید بپذیریم مدیریت او پس از چند سال تیم را در وضعیتی قرار داده است که او تحویل گرفته بود!! با این تفاوت که این تیم و عابدینی پتانسیل آن را دارند که در لیگ برتر بدرخشند ونام عابدینی باردیگر به عنوان مدیری موفق مطرح شود.البته به شرطی که دست از حمایت از دینورزاده بردارد!!!
1) تصمیم شرکت پگاه مبنی بر فروش تیم فوتبال، زمینه را برای حضور امیر عابدینی در شهر رشت فراهم نمود.او که به گفته خودش دوران خدمت سربازی را در گیلان گذرانده بود شاید فکرش را نمیکرد غذاهای لذیذ گیلانی نمک گیرش کند! و او به این دیار باز گردد. این حضور، بارقه امید را در دل هزاران هوادار متعصب رشتی روشن کرد. اما انتخاب حسین عبدی به عنوان سرمربی داماش برای حفظ تیم در لیگ برتر، همه را شوک زده کرد. به هر حال نام عابدینی آنقدر بزرگ بود که همگان به انتخاب او اطمینان کنند وبه خود بگویند: عابدینی کارش را بلد است و....! اما پایان کار آن چیزی شد که همه پیش بینی میکردند البته به جز خود عابدینی! وآنهم سقوط به دسته یک!!! هنوز هم برای خیلی ها ابهام دارد که چرا آن روزها عابدینی نتوانست و یا نخواست با انتخاب سر مربی بهتری، برای حفظ تیم داماش تلاش کند.هرچند تیم داماش در آن سال توسط عابدینی بسته نشده بود اما این توجیهی برای انتخاب حسین عبدی نبود.
2)حضور داماش درلیگ یک چیز تازه ای نبود واین تیم بارها این لیگ را با نام های دیگر تجربه کرده بود. انتخاب فیروز کریمی به عنوان سرمربی داماش، نوید روزهای اوج فوتبال رشت را برای هواداران می داد.وانصافا کریمی با بازیکنان جوان خود تا مرز صعود پیش رفت اما بروز اتفاقات عجیب و غریب در روزهای آخر مانع صعودشد.در نهایت ودر فصل بعد تیم داماش با مهدی دینور زاده که از او به عنوان یک مربی با اخلاق و محجوب یاد می شد با اقتدار به لیگ برتر صعود کرد.وباز شعار ایران، آسیا، امیر عابدینی در استادیوم رشت طنین انداز شد.
3)حضور داماش در لیگ برتر این فرصت را برای عابدینی فراهم کرد تابا جذب بازیکنان دلخواه نشان دهد مدیری لایق برای فوتبال ایران است او نیز با جذب بازیکنانی همچون مهدوی کیا، زنید پور،غلامی، سرلک، محمدی ، عسگری و... در کنار ستارگان بومی همچون چاووشی،آبشک،مهدوی، مختاری، نظیف کار و...نشان داد که آرزوهای بلندی در سر دارد. اما انتخاب دوباره دینور زاده به عنوان سرمربی، تردیدهایی را برای هواداران ایجاد کرده بود.که البته نتایج 5 هفته نخست بازی ها نشان داد که این تردیدها چندان بی راه نبوده است. عابدینی کسی را انتخاب کرد که حتی حاضر نیست بپذیرد تیمش بازیکنان ستاره ای نیز دارد چون در این صورت نمیتواند نتایج افتضاح خود را توجیه کند!!به هر حال تفکرات دینور زاده نه تنها باعث ناراحتی هواداران شده بلکه مستیما مدیریت عابدینی را نیز زیر سوال برده است.حمایت عابدینی ازاین سرمربی نیز هواداران را به یاد حمایت او از حسین عبدی می اندازد.
سخن آخر: عابدینی هرچه باشد تا این لحظه مدیر موفقی برای داماش نبوده است چه خوشمان بیاید و چه بدمان بیایدباید بپذیریم مدیریت او پس از چند سال تیم را در وضعیتی قرار داده است که او تحویل گرفته بود!! با این تفاوت که این تیم و عابدینی پتانسیل آن را دارند که در لیگ برتر بدرخشند ونام عابدینی باردیگر به عنوان مدیری موفق مطرح شود.البته به شرطی که دست از حمایت از دینورزاده بردارد!!!