حاشیه هایی مهمتر از اصل،در نخستین دیدار داماش لیگ برتری
ارسال شده در: پنج شنبه آگوست 04, 2011 2:21 pmاسکوربورد تازه کار ورزشگاه تعداد بلیط های فروخته شده را 6100نفر اعلام نمود.حال آنکه بیش از 15000نفر در ورزشگاه حضور داشتند
*سایت گل - سه شنبه شب کل جمعیت فوتبال دوست گیلان با درایت مدیران رادیو و تلویزیون در خماری به سر بردند! چرا که علیرغم انتظار عمومی در حالی که تا ثانیه هایی مانده به آغاز مسابقه تصویر ورزشگاه عضدی در بک گراند مجری محترم در حال پخش بود به ناگاه همه چیز قطع گردید و مسئولان با توجیه کاملا قانع کننده ی نقص فنی همه را آرام نمودند!! ما مانده ایم که صاحبان شبکه + فرانسه و رای ایتالیا برای یک دوره آموزشی خونسردی و بی مسئولیتی چرا یک سفر به رشت نمی آیند!؟
*داماش با دو محروم :بهنام لایقی فر و محمد آبشک و دو مصدوم افشین چاوشی و فرزاد محمدی گام به این دیدار گذاشت که با بازی درخشان عباس آقایی!و ضعف تهاجمی در بازی دیشب به یقین در دیدار بعدی باید از حالا محمد آبشک و افشین چاوشی را در ترکیب بدانیم.
*ورزشگاه پیر شهر باران سه شنبه شب با دست و دلبازی مسئولان داماش وهمت تربیت بدنی حسابی نو نوارشده بود. بیش از دو سوم ورزشگاه صاحب صندلی شده بود یک اسکو بورد تازه جای تابلوی قدیمی نصب شده بود، نورافکن ها ترمیم و شدت نورش بامقدار لوکس استانداردهای فیفا مطابقت داشت،جایگاه خبر نگاران و وی آی پی، تجهیز و به قولی شیک و پیک شده بود و البته صدای ناهنجار بلندگوی استادیوم همچنان وظیفه خطیر کشیدن ناخن بر اعصاب همشهریان را ادامه می داد!. وضع بلیط فروش اسفناک تر از همیشه بود. به گونه ای که مسئولان وقتی باجه های اندک فروش بلیط و وجود تنها یک ورودی برای تماشاگرانرا دیدند شروع به باز کردن درب های ورزشگاه کردند و به همین دلیل در حالی که تا دقایق پیش از شروع مسابقه حتی جایگاه مهمان هم به اشغال مردم در آمده بود اسکوربورد تازه کار ورزشگاه تعداد بلیط های فروخته شده را 6100نفر اعلام نمود.حال آنکه بیش از 15000نفر دز ورزشگاه حضور داشتند.
*آخرین باری که داماش در لیگ برتر حضور داشت مربوط می شد به لیگ هشتم دیدار پاس- داماش درهمدان که در تاریخ 7 اردیبهشت 88 بود و با نتیجه ی تساوی (3-3) پایان یافت که برای داماش به منزله ی مجوز حضور در لیگ دسته یکم بود.(یعنی 826 روز پیش)
* والبته آخرین دیداری که داماش در لیگ برتر در ورزشگاه عضدی به میدان رفته بود باز می گشت به واپسین روز لیگ هفتم در دیدار پگاه با صبا باطری که با برد1 – 0 داماش ( پگاه ) ادامه حضورش در لیگ برتر تثبیت گردیده بود در 28 اردیبهشت .87 یعنی 1171 روز پیش.
*یکی از جلوه ها ی ویژه مسابقه داماش – نفت مربوط به تجهیزات .ماموران انتظامی بود. چندین نفر از ماموران داخل میدان مجهز به تفنگ هایی شبیه به فیل کش بودند که پس از تحقیق بسیار متوجه شدیم که این سلاح ها مربوط به شلیک گاز اشک آور است به همین دلیل مامورانی که درجایگاه تماشاگران حضور داشته مجهز به ماسک شیمیایی بودند! گویی به کام فرماندهان انتظامی گیلان ، آتش بازی دیدار ملوان– پرسپولیس خوش نشسته است که خود را برای یک آبروریزی دیگر آماده کرده بودند !هر چند تماشاگران رشتی گزک به دست کسی ندادند !
* گرمای وحشتناک و به نوعی بی سابقه این روزهای شهر باران خشکیده ی رشت بیشتر به کام نفت بود تا داماش.گواه این مدعا دوندگی بی امان و حضور پر تعداد نفتی ها در همه جای زمین و وارفتگی بازیکنان بومی و غیر بومی داماش از ابتدای مسابقه بود هر چند که می توان بخشی از دلیل آن را دوره ی بدنسازی و آغاز فصل داماش و به قولی باز نشدن بدن بازیکنان دانست.
*تماشاگران رشتی در حالی که از ساعاتی پیش شروع به تشویق پر شور داماش کرده بودند با شروع مسابقه هر چه زمان به جلو می رفت و بازی کسالت آور بازیکنان داماش نمود بیشتری پیدا می کرد تماشاگران هم روی به حاشیه می آوردند.همانگونه که سلمانی ها وقتی بیکار می شوند سر خود را می تراشند.سه شنبه شب نیز رشتی ها به قول فردوسی پور روی به شعار ها ی منشوری آوردند ویادی کردند از مصاحبه ی پژمان نوری دربرنامه ی نود برعلیه داماش و ابراز ارادت به رقیب دیرینه خود ملوان و صد البته همسایگانشان در شمال غرب گیلان !اتفاقی که داشت همزمان در تهران نیز برای ملوان رخ می داد.
*خوب یا بد ، زشت یا زیبا داماش نخستین دیدارش را در لیگ برتر پشت سر گذاشت. با یک مسابقه قضاوت کردن بسیار زود است و سطحی نگری.نه می توان داماش را به استیل آذین تشبیه کرد که استیل نه جایگاه گشترده مردمی را داشت و نه ریشه ای که بر میگردد به گذشته ی داماش(پگاه،شهرداری،استقلال رشت)،
و نه می توان با این تک دیدار به آینده امیدوار بود. اما چیزی که به ضرس قاطع می توان گفت این است که این داماش با این خیل هودار و بنیه مالی و دست پر بازیکن درجه اول و مدیریت قوی اش بسیار جای کار دارد و البته امید پیشرفت. این داماش می تواند شاید روزی نه چندان دور مایه مباهات باشد برای این شهر و امید کسب افتخار.
رادنی دیدار
*سایت گل - سه شنبه شب کل جمعیت فوتبال دوست گیلان با درایت مدیران رادیو و تلویزیون در خماری به سر بردند! چرا که علیرغم انتظار عمومی در حالی که تا ثانیه هایی مانده به آغاز مسابقه تصویر ورزشگاه عضدی در بک گراند مجری محترم در حال پخش بود به ناگاه همه چیز قطع گردید و مسئولان با توجیه کاملا قانع کننده ی نقص فنی همه را آرام نمودند!! ما مانده ایم که صاحبان شبکه + فرانسه و رای ایتالیا برای یک دوره آموزشی خونسردی و بی مسئولیتی چرا یک سفر به رشت نمی آیند!؟
*داماش با دو محروم :بهنام لایقی فر و محمد آبشک و دو مصدوم افشین چاوشی و فرزاد محمدی گام به این دیدار گذاشت که با بازی درخشان عباس آقایی!و ضعف تهاجمی در بازی دیشب به یقین در دیدار بعدی باید از حالا محمد آبشک و افشین چاوشی را در ترکیب بدانیم.
*ورزشگاه پیر شهر باران سه شنبه شب با دست و دلبازی مسئولان داماش وهمت تربیت بدنی حسابی نو نوارشده بود. بیش از دو سوم ورزشگاه صاحب صندلی شده بود یک اسکو بورد تازه جای تابلوی قدیمی نصب شده بود، نورافکن ها ترمیم و شدت نورش بامقدار لوکس استانداردهای فیفا مطابقت داشت،جایگاه خبر نگاران و وی آی پی، تجهیز و به قولی شیک و پیک شده بود و البته صدای ناهنجار بلندگوی استادیوم همچنان وظیفه خطیر کشیدن ناخن بر اعصاب همشهریان را ادامه می داد!. وضع بلیط فروش اسفناک تر از همیشه بود. به گونه ای که مسئولان وقتی باجه های اندک فروش بلیط و وجود تنها یک ورودی برای تماشاگرانرا دیدند شروع به باز کردن درب های ورزشگاه کردند و به همین دلیل در حالی که تا دقایق پیش از شروع مسابقه حتی جایگاه مهمان هم به اشغال مردم در آمده بود اسکوربورد تازه کار ورزشگاه تعداد بلیط های فروخته شده را 6100نفر اعلام نمود.حال آنکه بیش از 15000نفر دز ورزشگاه حضور داشتند.
*آخرین باری که داماش در لیگ برتر حضور داشت مربوط می شد به لیگ هشتم دیدار پاس- داماش درهمدان که در تاریخ 7 اردیبهشت 88 بود و با نتیجه ی تساوی (3-3) پایان یافت که برای داماش به منزله ی مجوز حضور در لیگ دسته یکم بود.(یعنی 826 روز پیش)
* والبته آخرین دیداری که داماش در لیگ برتر در ورزشگاه عضدی به میدان رفته بود باز می گشت به واپسین روز لیگ هفتم در دیدار پگاه با صبا باطری که با برد1 – 0 داماش ( پگاه ) ادامه حضورش در لیگ برتر تثبیت گردیده بود در 28 اردیبهشت .87 یعنی 1171 روز پیش.
*یکی از جلوه ها ی ویژه مسابقه داماش – نفت مربوط به تجهیزات .ماموران انتظامی بود. چندین نفر از ماموران داخل میدان مجهز به تفنگ هایی شبیه به فیل کش بودند که پس از تحقیق بسیار متوجه شدیم که این سلاح ها مربوط به شلیک گاز اشک آور است به همین دلیل مامورانی که درجایگاه تماشاگران حضور داشته مجهز به ماسک شیمیایی بودند! گویی به کام فرماندهان انتظامی گیلان ، آتش بازی دیدار ملوان– پرسپولیس خوش نشسته است که خود را برای یک آبروریزی دیگر آماده کرده بودند !هر چند تماشاگران رشتی گزک به دست کسی ندادند !
* گرمای وحشتناک و به نوعی بی سابقه این روزهای شهر باران خشکیده ی رشت بیشتر به کام نفت بود تا داماش.گواه این مدعا دوندگی بی امان و حضور پر تعداد نفتی ها در همه جای زمین و وارفتگی بازیکنان بومی و غیر بومی داماش از ابتدای مسابقه بود هر چند که می توان بخشی از دلیل آن را دوره ی بدنسازی و آغاز فصل داماش و به قولی باز نشدن بدن بازیکنان دانست.
*تماشاگران رشتی در حالی که از ساعاتی پیش شروع به تشویق پر شور داماش کرده بودند با شروع مسابقه هر چه زمان به جلو می رفت و بازی کسالت آور بازیکنان داماش نمود بیشتری پیدا می کرد تماشاگران هم روی به حاشیه می آوردند.همانگونه که سلمانی ها وقتی بیکار می شوند سر خود را می تراشند.سه شنبه شب نیز رشتی ها به قول فردوسی پور روی به شعار ها ی منشوری آوردند ویادی کردند از مصاحبه ی پژمان نوری دربرنامه ی نود برعلیه داماش و ابراز ارادت به رقیب دیرینه خود ملوان و صد البته همسایگانشان در شمال غرب گیلان !اتفاقی که داشت همزمان در تهران نیز برای ملوان رخ می داد.
*خوب یا بد ، زشت یا زیبا داماش نخستین دیدارش را در لیگ برتر پشت سر گذاشت. با یک مسابقه قضاوت کردن بسیار زود است و سطحی نگری.نه می توان داماش را به استیل آذین تشبیه کرد که استیل نه جایگاه گشترده مردمی را داشت و نه ریشه ای که بر میگردد به گذشته ی داماش(پگاه،شهرداری،استقلال رشت)،
و نه می توان با این تک دیدار به آینده امیدوار بود. اما چیزی که به ضرس قاطع می توان گفت این است که این داماش با این خیل هودار و بنیه مالی و دست پر بازیکن درجه اول و مدیریت قوی اش بسیار جای کار دارد و البته امید پیشرفت. این داماش می تواند شاید روزی نه چندان دور مایه مباهات باشد برای این شهر و امید کسب افتخار.
رادنی دیدار
