امير عابديني:ما از شهر باران آمده‌ايم، مي‌مانيم

[pegah]

امير عابديني: بله، من حامي دايي هستم/ متاسفم، پروين دو بار اشتباه كرد/ [size=18:0aebc63318]ما از شهر باران آمده‌ايم، مي‌مانيم [/size:0aebc63318]

تعصب؛ این همان نشانه‌ای است که همچنان در اظهار نظرهای مهندس امیر عابدینی درباره پرسپولیس به چشم می خورد. هر چند او بارها تاکید کرده که تمام تلاش خود را برای موفقیت داماش گیلان به کار خواهد گرفت اما با این وجود، چه کسی است که نداند امیرعابدینی همچنان نیم‌نگاهی به پرسپولیس دارد. گفت‌و‌گوی جنجالي امیر عابدینی را می خوانید.
شما برای لیگ‌برتری‌ها چهره جالبی هستید. همیشه به چند دلیل جالب بوده‌اید؛ در مورد پرسپولیس و اتفاقات مدیریت این باشگاه معمولاً حرف‌هایی برای گفتن دارید، از این گذشته برای رسانه‌ها چهره قابل توجهی به شمار می‌آیید و البته فعلاً مدیرعامل داماش هستید. موافقید از سال‌هایی که گذشت و بازگشتتان به لیگ برتر، شروع کنیم؟
احساس می‌کنم این مصاحبه قراراست من را با احساساتم درگیر کند. باید بگویم که فوتبال جزیی از زندگی من شده است. آن روزی که به خاطر یک حکم از پرسپولیس جدا شدم حال پدری را داشتم که می‌خواهد با بچه‌اش خداحافظی کند. او می‌داند که بچه‌اش قراراست برای مدتی به خدمت سربازی برود. بنابراین امیدواراست. چون قراراست فرزندش برگردد. اما وداع دائمی خیلی سخت است. پرسپولیس بچه من بود. بچه 8 ساله‌ای که برایش زحمت کشیده بودم. فکر می‌کردم جدایی‌ام از پرسپولیس اینقدرها هم مهم نیست که نتوانند این باشگاه را اداره کنند. نتوانستند، ما ناخواسته جدا شدیم.
آنهایی که پرسپولیس را از شما و مجمع‌تان گرفتند و به سازمان تربیت بدنی دادند چه تحلیلی داشتند؟
آنها از آن کارهیچ تحلیلی نداشتند؛ اینکه پرسپولیس را از ما بگیرند و به دولت تقدیمش کنند آنها را هیجان‌زده می‌کرد. حالا هم انگار از آن خسته شده‌اند و می‌خواهند دوباره از دست دولت بگیرند و به مردم برگردانند. آنهایی که پرسپولیس را از ما گرفتند فکر می‌کردند سوار بر موج پرسپولیس حتی می‌توانند رئیس‌جمهور شوند. اما غافل از اینکه مردم همه افراد را به درون قلب خود راه نمی‌دهند. ما چند اسطوره داریم که مردم دوست دارند تمام قد به احترام شان بایستند؟ مردم خائن را از خدمت‌گذار تشخیص می‌دهند. بعد از اینکه من و دوستانم از پرسپولیس جدا شدیم آقایان خیلی تلاش کردند مدیرانی را بیاورند که نبود ما به چشم نیاید. اتفاقاً باید بگویم آنهایی که بعد از ما آمدند آدم‌های با آبرویی در عرصه مدیریت بودند. اما خب نتوانستند خیلی از افتخارات را به دست بیاورند، موفق نشدند. حالا بهتر است به سوال شما برگردم. من به لیگ برتر برگشتم نه به پرسپولیس. این داغ هنوز روی سینه من است.
آقای عابدینی! این روزها نزاع شما با مدیران باشگاه پرسپولیس شکل جدی‌تری به خود گرفته است. چرا؟
ببینید، پرسپولیسی‌ها این روزها خوشحال هستند. تیم‌شان به آسیا راه پیدا کرده است. اما چگونه و با چه مشکلاتی این موفقیّت به دست آمد؟ هواداران پرسپولیس خوب به خاطر دارند که در گذشته این تیم برای قهرمان شدن کسی را حرص نمی‌داد. چند هفته به پایان لیگ جام در دست پرسپولیس بود. مردم فراموش نمی‌کنند که چه جام‌هایی را بالای سر بردند؛ آن هم با پرسپولیسی که حاشیه‌ها به آن کارگر نبود. مردم آلیما را فراموش نمی‌کنند. مردم قهرمانی سال 77 را فراموش نمی‌کنند که هم در لیگ برتر و هم در جام حذفی به قهرمانی رسیدیم. آن هم با آن بازیکنان خاطره‌انگیزی چون دایی، عابدزاده، کریم باقری، گل محمدی، افشین پیروانی، استیلی، میناوند، مهدوی کیا، شاهرودی، پیوس و خیلی های دیگر.
چرا به لیگ برتر برگشتید؟
خب برای من لیگ برتر بستری است که دوباره توانایی‌هایم را به نمایش بگذارم. امیدوارم داماش بتواند در کنار دیگر بزرگان فوتبال ایران مثل سپاهان، ذوب آهن، استقلال، پرسپولیس و تراکتورسازی حرفی برای گفتن داشته باشد.
تیم شما چطور ظاهر خواهد شد؟
[size=18:0aebc63318]قطعاً تیمی معمولی نخواهیم بود. قصد داریم به بزرگان لیگ برتر تنه بزنیم. مدعی خواهیم بود؛ یک مدعی که این بار از سرزمین باران لیگ برتر را تحت تاثیر قرار خواهد داد.[/size:0aebc63318]

آقای عابدینی! سال‌ها است که فوتبالی‌ها حضور سیاسیّون در عرصه مدیریتی و تصمیم گیری‌های کلان فوتبال را اصلی‌ترین معضل این رشته ورزشی می‌دانند. نظر شما چیست؟
من فکر می‌کنم عیب از خود ما فوتبالی‌ها است که هر کسی را به چرخه مدیریتی فوتبال راه می‌دهیم. متاسفانه در بستر فوتبال آدم‌ها گزینش نمی‌شوند. شما اگر بخواهید برای یک اداره کوچک، مدیری انتخاب کنید در مورد سوابق آن مدیر تحقیق می‌کنید؛ عملکردش را مد نظر قرار می دهید؛ روحیه و شخصیت آن فرد را در نظر می‌گیرید. امّا متاسفانه سال‌هاست که ما در فوتبال اعتباری برای حضور آدم‌های متخصص قایل نیستیم. جالب است که برخی مدیران به این دلیل راهی عرصه فوتبال شدند که دیگر پستی باقی نمانده بود. بعضی‌ها را هم به خاطر خوش خدمتی‌شان در گذشته به قدرت رساندیم. اینها همان مدیرانی هستند که به نان می‌رسند، اما به نام؟ هرگز. مایلم چند سئوال را مطرح کنم؛ مدیرانی که در سال‌های اخیر به پرسپولیس آمده‌اند چه چیزی به هواداران این تیم داده‌اند؟ آیا شور وغرور و نشاط داده‌اند یا نا‌امیدی و حسرت و حرص؟ این آقایان بروند کارنامه‌شان را براساس عمر هواداران بررسی کنند. برای شما یک مثال می‌زنم. هواداری که 6 سال پیش به عشق پرسپولیس به استادیوم می‌آمد و 19 ساله بود حالا 25 ساله است. چقدر در بهترین لحظات جوانی‌اش به تیم محبوبش افتخار کرده است؟ آقایان لطفا جواب بدهند. بازیکنی که 23 ساله بود حالا 30 ساله شده است. شما به این بازیکن 30 ساله چه داده‌اید؟ در کل این سال‌ها کدام ترانسفر موفّقی در پرسپولیس صورت گرفت؟ اگر امروز همه فدراسیون‌ها و همه ورزشکارانی که در رشته های دیگر فعالیت می‌کنند از فوتبال طلبکار هستند به این دلیل است که همه ما فوتبالی‌ها به این فوتبال بدهکاریم. چون نمی‌خواهیم وظیفه‌مان را انجام بدهیم. یکی از مسئولان کشتی به دفتر من آمده بود و می‌گفت شما در فوتبال لیگ برتر 500 میلیارد هزینه می‌کنید چه اشکالی دارد که 8 میلیاردش را به کشتی فرنگی بدهید تا 5 مدال طلا بیاوریم. استاد برزگر که یکی از نوادر کشتی ایران است در هیروشیما به من گفت: «آقای عابدینی اگر فوتبال ملی ما به جایی نرسد هیچکس به مدال‌های دیگر رشته‌ها اهمیت نمی‌دهد.»
شما با چه استدلالی می‌گویید که فوتبالی‌ها به دیگر رشته‌های ورزشی بدهکارند؟
چون درهیچ رده ملی به موفقیت نرسیدیم؛ تیم‌های نوجوانان، جوانان، امید و بزرگسالان ما حذف شد و در آسیا تحقیر شدیم.

برخی معتقدند فدراسیون فعلی آن‌قدر ضعیف کار کرده که تمام مدیران پیشین فدراسیون فوتبال، فارغ از عملکرد خودشان، امروز به منتقد تبدیل شده‌اند؟ محمد دادکان یکی از همین منتقدان است. نظر شما چیست؟
رسانه‌های ما صداقت دارند. چون به کارنامه نمره می‌دهند نه آدم‌ها. خط کشی معقولانه‌ای دارند. آقای دادکان! تو نسبت به کفاشیان که اتفاقاً با من رفاقت دارد، کارنامه به مراتب بهتری داری. آقای دادکان! تو آدم ترش‌رویی بودی. گرچه به ما اخم کردی و تندخویی کردی اما عملکرد مثبت تو یادمان نمی‌رود. همچنین ما وظیفه داریم به «صفایی‌فراهانی» در عرصه مدیریت فوتبال نمره عالی بدهیم. اهمیتی ندارد که دیگران در مورد این حرف چه قضاوتی می‌کنند، عملکرد او امتیاز بالایی می گیرد.

چه فرقی میان کفاشیان و مدیران قبلی فدراسیون فوتبال وجود دارد؟
یک فرق بین همه مدیرانی که قبل از کفاشیان ریاست فدراسیون را برعهده گرفته‌اند با وی وجود دارد. آنها با رای اعضای مجمع به ریاست فدراسیون فوتبال نرسیدند. خود من هم با رای اعضای مجمع رئیس فدراسیون نشدم. در واقع همه مدیران قبل از کفاشیان منصوب شدند. بنابراین همه ما به رئیسی پاسخگو بودیم که ما را نصب کرده بود. اما کفاشیان حالا پاسخگوی یک مجمع است، بنابراین این اعضای مجمع هستند که باید در مورد ناکامی‌ها توضیح بدهند. من هم به عنوان عضو مجمع به فوتبال ایران بدهکارهستم. هر چند اگر مجمع از نخبگان تشکیل می‌شد خیلی کمتر از اینها برای فوتبال غصه می‌خوردیم.

اگر بخواهید سازمان لیگ، هیات رئیسه و کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال را ارزیابی کنید، چه قضاوتی خواهید داشت؟
الان ما سازمان لیگ موفقی داریم. از لحاظ سیستم اداری و مدیریتی این سازمان واقعا در حد قابل قبولی ظاهر شده است در مورد کمیته داوران هم با همه تغییراتی که داشت باید بگویم عملکرد خوبی بر جای گذاشت. سال گذشته در لیگ دسته یک خیلی از بازی‌ها با مشکل داوری نامناسب روبرو بود اما امسال شرایط واقعاً متفاوت بود، اگر خود من در لیگ یک با این شرایط روبرو نبودم، هرگز درباره این کمیته‌ها دست به قضاوت نمی‌زدم. در کمیته انضباطی امّا شرایط کمی متفاوت بود؛ آدم خوب و شریفی رئیس کمیته انضباطی بود اما دچار مشکل شد. چون سلیقه‌ها در تصمیمات و آراء این کمیته نفوذ داشت. آن روزی که شریفی می‌خواست مقابل این اعمال نفوذها بایستد خیلی راحت او را برکنار کردند. درباره اعضای هیات رئیسه فدراسیون باید تاکید کنم که آنها آدم‌های شناخته شده‌ای هستند. اما انگار بلد نیستند از اختیارات خودشان استفاده کنند. جالب اینکه وقتی به آنها نزدیک می‌شویم و از آنها دلیل برخی از مشکلات را می‌پرسیم به راحتی مشکلات را به گردن همدیگر می‌اندازند تا خودشان را بی‌تقصیر جلوه بدهند. کفاشیان رئیس فوتبالی نبود. اصلاً قرار بود او به طور موقت رئیس فدراسیون فوتبال باشد؛ این وعده علی‌آبادی به مجمع بود. علی‌آبادی به خود من هم این قول را داد. امّا از قرار معلوم کفاشیان از جو فوتبال لذت برده است و قصد دارد در این فضا همچنان کار کند.

شما می‌گویید فوتبالی‌ها باید حرف خودشان را فوتبالی بزنند. در واقع خودتان فوتبالی‌ها را نقد می‌کنید. با این حساب ممکن است برخی بگویند که دادکان حق نداشت خیلی از حرف‌ها را مطرح کند. آن هم در یک شرایط خاص سیاسی؛ ممکن است ادعا شود که دادکان قصد داشت خودش را قهرمان جلوه دهد.
اجازه بدهید من در این مورد حرفی نزنم. هر کسی نظری دارد. من در مورد کارنامه دادکان حرف زدم.

چرا نمی‌خواهید در این مورد اظهار‌نظر کنید؟
چون اگر قرار است بحث ما سیاسی شود خیلی حرف‌ها برای گفتن دارم و به شما خواهم گفت که خیلی‌ها هم مستحق گرفتاری نبودند. خیلی‌ها هم بودند که موج‌سواری کردند. جالب است، امروز مشخص شده که خیلی‌ها آن روزها و در آن برهه حساس سیاسی حرف درستی می‌زدند اما به آنها برچسب‌های نادرستی زده شد. ضمن اینکه باید باور کنیم مردم ما آدم‌های با‌وجدان و با‌هوشی هستند.

بعضی‌ها معتقدند که علی‌رغم انتقادات دادکان به مستقل نبودن فدراسیون کفاشیان، فدراسیون تحت مدیریت دادکان هم مستقل نبود، نظر شما در این مورد چیست؟
فدراسیون دادکان هم مستقل نبود. اما دادکان منصوب شده بود. از همان شروع کارش همه فعالیت‌ها و تصمیماتش در گرو سازمان بود. اما از فدراسیون کفاشیان انتظار دیگری می‌رود؛ فدراسیون کفاشیان حتماً باید فدراسیون مستقلی باشد. الان برای فدراسیون کفاشیان قید «باید» به کار می‌رود. فیفا می‌گوید: باید مستقل باشید. روز انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال، ناظران از فیفا آمده بودند. اما وقتی من و دادکان رئیس شدیم، ناظری در کار نبود. ما کارنامه داشتیم و بر اساس آن کارنامه به ما اعتماد کرده بودند.

این اشتباه توسط دوست قدیمی شما هم تکرار شد. به نظر شما پروین فقط به این دلیل که حسین هدایتی سرمایه‌دار بزرگی است باید به استیل آذین می‌رفت و با این فرد که چهره آشنایی با فوتبال نبود، کار می کرد؟
من آن روز هم منتقد پروین بودم. اعتقاد داشتم نباید به استیل‌آذین می‌رفت. امّا متاسفانه پروین اشتباهش را تکرار کرد؛ بازهم رفت. در واقع پروین دو باراشتباه کرد. عملکرد پروین در فوتبال را نگاه کنید. خب اشتباهاتی هم داشته است. اما بگذارید مردم در مورد اسوه‌ها قضاوت کنند. همان روز که پروین قصد داشت به استیل آذین برود به او گفتم:«مردم قضاوت خوبی درباره ات نخواهند داشت». برای شما یک مثال می‌زنم. شما داماش را با امیرعابدینی می‌شناسید. نیامده‌ام برای آدم بی‌ریایی که حتی دوست ندارد اسمش را بگویم برند ایجاد کنم. آدمی که از بزرگان اقتصاد و صنعت است اما می‌خواهد به عنوان یک آدم معمولی از او یاد کنند؛ این فرد به دنبال مطرح شدن با استفاده از نام من نبود. به من گفت:«آقای عابدینی! می خواهم داماش به یک برند تبدیل شود. بنابراین از شما می‌خواهم که به این باشگاه هویت بدهید». من هم با کمال میل قبول کردم. خب این کار من است. چون ما در این جامعه صاحب هویت هستیم. امروز هویت داماش از هویت عابدینی جلوتر و برتر است. پروین هم می‌تواند این کار را بکند. اما اگر ما به سمتی رفتیم که برای فرد دیگری در جامعه به شکل مصنوعی هویت ایجاد کنیم آن وقت است که باید بگویم ما در واقع هویت‌مان را به آن فرد فروخته‌ایم. من و پروین ساخته نشده‌ایم که در خدمت شخص خاصی باشیم. ما ساخته شده‌ایم تا به جامعه خدمت کنیم. آدم های بزرگی مثل پروین که در عرصه ورزش اتفاقاً تعدادشان بسیار کم است، باید بدانند که محبوبیت‌شان به آسانی به دست نیامده که با چند اشتباه آن را از دست بدهند. آنها باید بدانند که مردم به دلایل مشخصی دوست‌شان دارند و هرگز نمی‌پذیرند که حتی برای مدتی کوتاه در خدمت شخص خاصی قرار بگیرند.
اما یک واقعیت وجود دارد شاید هواداران پرسپولیس بازگشت عابدینی به باشگاه خود را بپذیرند و حتی از این بابت خوشحال شوند اما آیا در مورد پروین هم چنین نگاهی وجود دارد؟
ببینید جایگاه‌ها متفاوت است. اگر هواداران نسبت به من روی خوش نشان می‌دهند به این دلیل است که من در بخش ستاد، عملکرد خوبی داشته‌ام. پروین در محدوده زمین چمن کارش را بلد است. هواداران می‌دانند که ایراد از ستاد باشگاه پرسپولیس است نه در صف. هواداران، پروین را روی نیمکت مربی‌گری دوست دارند. هر چند که این سوال هم پیش می‌آید که علی پروین قرار است با چه سیستم مدیریتی کارش را در یک تیم انجام بدهد. اگر مدیریت مبتنی بر سرمایه کلان باشد که حسین هدایتی و پروین با همین سیستم کار کردند. اما پروین موفق نشد.

مطمئن هستید که همه واقعیّت همین است؟ شاید دوست ندارید مستقیماً به نقطه ضعف پروین اشاره کنید.
ببینید، هواداران پرسپولیس شاید با خودشان فکر می‌کنند که بضاعت پروین به درد این رو‌زهای پرسپولیس نمی‌خورد.اما یک واقعیّت وجود دارد؛ پروین نمک فوتبال ما است. ضرورتی ندارد که امثال پروین حتماً در یک باشگاه سمتی داشته باشند. حضور آنها دلگرمی است. روح ناصر حجازی شاد؛ او هم نمک فوتبال ایران بود. یادم نمی رود سال 73 به ملاقات دکتر مسعود برومند رفتم. آقای بهمنش هم بود. بهمنش به من گفت: «مدت ها بود که کسی سراغ دکتر برومند را نمی گرفت چه شد که شما یادی از این مرد کردید؟» به او گفتم: «می‌خواهم با دکتر برومند دکتر فاخری را پیدا کنم. شایگان را پیدا کنم. بعد بروم دست امیر عاصف را ببوسم چون این عزیزان صاحبان مکتب شاهین هستند.» آن روزها پروین در شرایط خوبی نبود. از فوتبال دلسرد شده بود. اما وقتی به پرسپولیس برگشت مردم خیلی خوب از او استقبال کردند و نتیجه‌اش را هم دیدند.
آقای عابدینی! پرسپولیس در طول این سال‌ها جام‌های زیادی را از دست داد. چه اتفاقی برای مدیریت این باشگاه رخ داد که پرسپولیس سال‌ها است که در چنین شرایطی قرار دارد؟
بهتر است کمی به عقب برگردیم. آقایان از زمانی که غمخوار را مدیرعامل پرسپولیس کردند به این باشگاه ضربه زدند. مهر‌علیزاده بدترین راه ممکن را برگزید. او فکر می‌کرد می‌تواند روی موج قرمز سوار شود و به اهدافش برسد. اولین اقدام او حذف پروین بود. همان‌طور که کاشانی دایی را کنار زد. اما این اسطوره‌ها حذف شدنی نیستند. اصلا محال است کسی بتواند اینها را حذف کند. می دانید چرا؟ چون این آدم های سیاسی هرچقدر هم که بزرگ باشند، سایه بزرگانی چون پروین و دایی روی سر آنها سنگینی می کند. من همان موقع هم گفتم که آقای غمخوار! سایه تو بلندتر از سایه پروین نیست. خب این دوستان نمی‌توانند این خلا را جبران کنند، ناخودآگاه به حذف امثال پروین و دایی روی می‌آورند. کاشانی هم به این نتیجه رسیده بود که دایی باید حذف شود هر چند اتفاقاتی رخ داد که قابل پیش بینی بود. امروز مردم به جز دایی دوست ندارند جلوه دیگری را در پرسپولیس ببینند.
در هفته‌های پایانی مشکلات بیرون زمین ذهن دایی را به هم ریخته بود. نظر شما در این باره چیست؟
اجازه بدهید به بازیکنان قدیمی پرسپولیس که امروز لباس مربیگری بر تن کرده‌اند نصیحتی کنم؛ باید به جایگاه یکدیگر احترام بگذارید. شاید بعضی از شماها چند سالی از دایی بزرگتر باشید اما یادتان نرود اگر امروز شما همبازی‌های قدیمی زیر پای یکدیگر را خالی کنید آنهایی که قصد دارند از این اختلاف‌ها سو استفاده کنند فردا با چماق سر خود شما را هم خرد خواهند کرد. این چه کاری است که شما انجام دادی؟ حالا چون مربی هستی و کاشانی هم رفیق شما است باید دایی را کنار بزنی؟ برایم عجیب و البته تاسف برانگیز است.
از قرار معلوم شما حامی سرسخت دایی هستید و در طول این مدت هم بار‌ها از او دفاع کرده‌اید. آیا حمایت شما از دایی دلیل خاصی دارد؟
بله، من حامی دایی هستم چون این پسر امسال به همه ما سه چیز را ثابت کرد؛ اول: صبوری! به اندازه تمام سال‌های عمرش که از فوتبال لذت برده بود فصل گذشته در پرسپولیس غم خورد. گاهی آن‌قدرعصبانی بود که حرف‌هایش را فراموش می‌کرد. من که او را خوب می‌شناسم می‌دانم این‌طور مواقع چقدردلخوراست اما نمی‌خواهد حرفی بزند. آقای کاشانی! شما پای‌تان را روی سینه دایی گذاشتید دست‌هایش را بستید و به او گفتید حالا برو بجنگ! اما دایی صبوری کرد و بالاخره نزد هواداران پرسپولیس با قهرمانی در جام حذفی انزلیچی شد. دوم، دایی نشان داد تعامل با فوتبال بین‌المللی را خوب بلد است. دایی اگر چه به داشته‌های خودش و راهی که در پرسپولیس می‌رود، اعتقاد داشت اما این باعث نشد از نظر اطرافیانش بخصوص میاچ استفاده نکند. سوم، دایی ثابت کرد ارتباط با بازیکن را در حد تقریب قلوب پیش می‌برد. بازیکنان به عشق پرسپولیس و دایی جنگیدند و به قهرمانی رسیدند. حالا ما یک اسطوره داریم که چنین ویژگی‌هایی دارد. آقای کاشانی شما زیر پای چنین فردی پوست موز انداختید. اسم این مدیریت «مدیریت غریبه با فوتبال» است.
آقای عابدینی! بعضی‌ها از این انتقاد‌ها این‌طور برداشت می‌کنند که شما هنوز هم به پرسپولیس و بازگشت به مدیرعاملی این باشگاه فکر می‌کنید.آیا این تحلیل درست است؟
شنیده‌ام می‌خواهند پرسپولیس را به مردم بدهند. اشکالی ندارد، ما هم خریداریم.
شما با داماش دنبال چه چیزی هستید؟ چه ناگفته ای دارید که می‌خواهید با داماش بگویید؟
ناگفته‌ای ندارم. حرف‌هایم را زدم و خوشبختانه به آن عمل کرده‌ام. روزی که به گیلان رفتم بعضی‌ها گفتند عابدینی آمده داماش را به تهران ببرد. در حالی که هرگز چنین تصمیمی نداشتیم. [size=18:0aebc63318]ثابت کردیم که می خواهیم به مردم شهر باران خدمت کنیم. خوشحالم که این تیم به لیگ برتر آمده اما این را بدانید که داماش یک تیم معمولی نخواهد بود و با تمام توان وارد بازی های لیگ یازدهم می شود.[/size:0aebc63318]

[saeedod_67]

واقعا متاسفم

[raincityboy]

برای کی متاسف هستی/امیرخان امروز عضدی بود وفقط از تماشاگرها خواست فحاشی نکن تا امتیاز میزبانی در عضدی از دست ندیم

[saeedod_67]

ابرار منم عضدي بودم برات دردناك نيست مديرعامل تيمت تمام فكرش پرسپليسه؟

[saeedod_67]

داداش ميكاييلي امروز سر تمرين بود قضيه چيه چاوشي براي فردا ميرسه؟

[raincityboy]

نه عزیز درد ناک نیست چون تمام فکرش پرسپولیس نیست اگه بود الان وضع تیم من بدتر از این بود امشب خیلی لذت می برد که هزینه ای که کرد جواب داد و خوشحال بود استادیوم عضدی به حرفه ای بودن داره نزدیک میشه گفت تا 3سال دیگه این استادیوم باید پذیرای تیم های اسیایی باشه

[saeedod_67]

هر جور راحتي يه روز به حرفم ميرسي ضمنا يجور صحبت ميكني انگار صاحب باشگاهي داداش من خيلي قبلتر از شما واسه اين شهرو اين تيم حنجره داديم من تو اين 1سالي كه اين سايت راه افتاده روزي 2بار اينجا سر زدم دونه به دونه بازيا رو تو ورزشگاه بودم و هستم و خواهم بود تو ابادانم پارسال سنگ خوردم پس يجور حرف نزن كه به ادم بر بخوره

[MEHRDAD]

[quote:4f7d207516="saeedod_67"]داداش ميكاييلي امروز سر تمرين بود قضيه چيه چاوشي براي فردا ميرسه؟[/quote:4f7d207516]

قضیه چیزی نیست . همینجوری اومده بود سر بزنه
مسعود با پاس قرارداد داره و فردا هم برای اردو راهی ترکیه میشن. افشین متاسفانه نمیرسه

[voroojak]

عابدینی واقعا زحمت کشیده.
داماش در بهترین دوران مدیریتی خودش قرار داره.
فقط به حمایت هوادارای واقعیش نیاز داره تا بتونه خودش رو بالا بکشه و به همه اثبات کنه.
آقای عابدینی هم سرمایه گذاری کرده.از نظر بازیکن و امکانات.استعداد یابی هم ببینید.خیلی فعال هست.نباید سخت گرفت.
با هر لیدری با هر توانی باید تشویق صحیح کنیم.با صبر و حوصله به نتیجه می رسیم و این فرهنگ دادن فحش هم اصلاح میشه و به امید خدا رور به روز موفق تر خواهیم شد.

[kiyan_rashti]

عابدینی هم از پرس پلیس دست بر نمی داره ها.
اقای عابدینی کشور .........
وا بدن ول کن.

[raincityboy]

[quote:42056ba1ba="saeedod_67"]هر جور راحتي يه روز به حرفم ميرسي ضمنا يجور صحبت ميكني انگار صاحب باشگاهي داداش من خيلي قبلتر از شما واسه اين شهرو اين تيم حنجره داديم من تو اين 1سالي كه اين سايت راه افتاده روزي 2بار اينجا سر زدم دونه به دونه بازيا رو تو ورزشگاه بودم و هستم و خواهم بود تو ابادانم پارسال سنگ خوردم پس يجور حرف نزن كه به ادم بر بخوره [/quote:42056ba1ba]


من الان طوری صحبت کردم که بهت بر خورد من فقط نظرم دادم چنین جسارتی به هیچکس نکردم اگرم کردم معذرت

[amir131]

انتقاد امیر عابدینی از اتفاقات اخیر فوتبال/ لیگ "پرتنشی" پیش رو داریم
مدیرعامل باشگاه داماش گیلان ضمن تاکید بر اینکه خیلی از اتفاقات و کارهای انجام شده اخیر خلاف حرکت تنش‌زدایی در فوتبال بوده است، گفت: وارد لیگ پرتنشی می‌شویم که ممکن است در آن سنگ روی سنگ نشود.
امیر عابدینی در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن تاکید بر اینکه فصل جدیدی در فوتبال ایران آغاز خواهد شد، به چگونگی حضور تیم‌ها در این فصل از مسابقات اشاره کرد و اظهارداشت: احساس من این است که همه تیم‌ها با نوعی دستپاچگی و سردرگمی وارد لیگ برتر شدند و البته نداشتن شناخت کافی از وضعیت پیش رو و سقف‌ قراردادها.

وی با اشاره به اینکه در این اواخر برخی‌ها مجبور به امضای تعهدنامه‌هایی بودند، خاطرنشان کرد: نمی‌دانم فوتبال به چه سمتی سوق داده می‌شود اما فکر می‎کنم کارهای انجام شده فقط به تنش فوتبال می‎افزاید در حالیکه می‎شد در آغاز فصل جدید مسابقات باشگاهی تنش‎زدایی کرد نه اینکه هر روز با مطرح کردن یک بحث جدید حاشیه جدیدی بسازیم. در کل اینکه وارد لیگ پرتنشی می‎شویم.

مدیرعامل باشگاه داماش گیلان با عنوان کردن اینکه فوتبال به آرامش نیاز دارد، تصریح کرد: بهتر بود با تنش‎زدایی فضا را برای حاکم کردن چنین آرامشی مهیا کرد وگرنه حادثه کل بدنه فوتبال را می‎گیرد و چه بسا دیگر سنگ روی سنگ نماند.

عابدینی در پاسخ به این پرسش که "چرا و بر اساس چه مواردی لیگی پر تنش و پرحادثه در فوتبال ایران را پیش‎بینی می‌کنید؟"، یادآور شد: مثلا اینکه عنوان می‎کنند تمام بازیکنانی که با فلانی قرارداد دارند، تعهد بدهند که با او کار کنند. اگر واقعا این فرد مشکل داشته و پرونده قضایی دارد باید رسیدگی به پرونده او به مراجع قضایی سپرده شود. اگر هم مشکل او فوتبالی است که خود فدراسیون در موردش تصمیم بگیرد و حکم دهد. امر و نهی کردن به بازیکنان چه معنایی دارد؟

وی ادامه داد: بحث دیگر هم مربوط به پیگیری میزان دریافتی سال گذشته بازیکنان و پرس و جو کردن از آنها می‎شود. اگر مسئولان مدعی هستند که حسابرسی داشتند پس مطرح کردن این سئوالات چرا و با چه هدفی انجام می‎شود؟ یا اینکه چرا در مورد پرداخت شدن پول به آژانس‎های نقل و انتقال بازیکنان پرس و جو می‌شود؟

مدیرعامل باشگاه داماش گیلان تاکید کرد: اینها سئوالاتی است که به مسائل شخصی بازیکنان مربوط می‌شود و مطرح کردن آن فقط باعث ایجاد تنش می‌شود. نمی‌توان به بازیکن گفت چرا پول دادی یا ندادی؛ از طرف دیگر می‌گویند این مربیان منشوری هستند اما 6 ماه بعد خلاف آن را می بینیم.

عابدینی خطاب به عزیزالله محمدی و دیگر افرادی که در طرح چنین مسائلی نقش دارند گفت: می‌دانم که هدف شما هم کمک کردن به فوتبال است اما این راهش نیست.

وی در پاسخ به سئوال دیگری مبنی بر اینکه "در کنار پیش‌بینی که از برگزاری لیگی پرتنش در فوتبال دارید، شانس قهرمانی را بیشتر از همه برای کدام تیم می‎بینید؟"، اظهارداشت: البته این تنش‎ها گریبانگیر تکنیک و تاکتیک تیم‎‌ها نمی‎شود. مدیرانی داریم که مدیریت بحران را بلد هستند و خیلی زود شرایط را احساس می‌کنند و تیم را جمع می‎کنند.

عابدینی ادامه داد: در مجموع اینکه به نظر من استقلال در میان 17 تیم شرکت کننده در لیگ حرفه‎ای شانس بیشتری برای قهرمانی دارد. ترکیب این تیم قدرتمند و منسجم بسته شده طوریکه شانس اول برای قهرمانی است.

مدیرعامل باشگاه داماش گیلان در مورد تیم فوتبال این باشگاه در لیگ حرفه‎ای امسال گفت: فوتبال داماش امسال مطرح می‌شود. ادعایی نداریم اما حرف‌های زیادی برای گفتن خواهیم داشت.

[arad]

بهتر اینقدر پیروزی پیروزی نکنه تا تیم نره حاشیه خودشم خیلی زحمت کشیده حیفه

[amooyadegar]

perspolis

[mahyarmaya]

2تا دوست با حرف عابدینی اختلاف سلیقه پیدا میکنه (اون هم توی سایت )وای توی ورزشگاه که هر کی از هر جایی میاد.
عابدینی جان داری در این مورد روان بچه ها رو پاک میکنی.مهدوی کیا شاگردت بوده زیر دستت بوده اما از تو حرفه ای تر عمل کرده .نسبت تو به لنگ نسبت مهدوی کیا به لنگ هستش اما کیا یه حرف زد و مثل مرد پایه حرفش موند.