[align=justify:a5e5eaf759][color=black:a5e5eaf759]استثنایی وجود ندارد. تمام استادیومهای دنیا میعادگاه هزار رمز و راز هستند و مدفن هزار خاطره و روایتگر یک قصه همیشگی. قصه اشکها و لبخندها.اینجا روی همین سکوها آدمهای زیادی آمدهاند و رفتهاند. گاه گریستهاند و گاه خندیدهاند و گاه فریاد کشیدهاند و حتی عصیان کردهاند و ناسزا گفتهاند. در یک کلام، روی همین سکوها زندگی کردهاند. حالا تفاوتی هم ندارد نیوکمپ و برنابئو باشد یا همین ورزشگاه عضدی با سکوهای سرد سیمانیاش که به زودی گرم میشوند.
درست کنار بیمارستان و چسبیده به دانشگاه و در یکی از پرترددترین و مرکزیترین نقاط شهر! ورزشگاهی که چمن مصنوعیاش در شهر گل و چمن بدجوری توی ذوق میزند و البته وجه رجحانش به ورزشگاه 15هزار نفری همیشه خالی شهر فاصله کم تماشاگران با زمین مسابقه است. اینجا قلب تپنده رشت است...نگاه به ورزشگاه عضدی هر کسی را یاد روزهای گلآلودش میاندازد. روزهایی که با کوچکترین بارش باران به محلی برای گل بازی بدل میشد! در همان دوران بود که "استقلال شهرداری" با تمام نداریهایش همنام دارای تهرانیاش را برد و خوب میدانیم آن وقتها بردن سرخابیهای پایتخت کار کوچکی نبود.[/color:a5e5eaf759]
[color=brown:a5e5eaf759]آسانسور در طبقات پايين[/color:a5e5eaf759]
[color=black:a5e5eaf759]کمی بعدتر تیم ریشهدار شهر رشت که حتی مدتی ناصر حجازی را روی نیمکتش دیده بود بهخاطر نداشتن منابع مالی کافی سقوط کرد. تیم پس از سقوط و تغییر نام و بازگشت به لیگ برتر با هزینههای گزاف هم به جایی نرسید و پس از 2 فصل دوباره سقوط کرد! اما مدیران پگاه ناامید نشدند و باز هم تیم را راهی لیگ برتر کردند این بار تا فینال جام حذفی هم رفتند اما فصل بعد از حضور در فينال حذفی، در میانه راه امیتازشان را فروختند تا این بار با نام داماش سقوط کنند ! داماش عابدینی یک فصل را هم با فیروز کریمی در دسته اول سپری کرد و در مسابقه پلیآف از صعود به لیگ برتر بازماند تا سرانجام امسال در کمال شایستگی راهی لیگ برتر یازدهم شود.
داماش این فصل را طبق اعتقاد همیشگی عابدینی به مربی خارجی با مارین پوشنیک آغاز کرد. اما از همان ابتدا واضح بود که هیچکدام از بازیکنان با او رابطه خوبی ندارند. این اتفاق سکان هدایت داماش را به افشین ناظمی رساند اما ناظمی علیرغم محبوبیتش نزد هواداران و بازیکنان بهدلیل کمتجربگی جای خود را به مهدی دینورزاده داد و خودش دستیار اول او شد.
دینورزاده هم با بازیکنان روابط حسنهای برقرار کرد تا تیمش در نهایت همدلی و با شایستگی 2هفته پیش از پایان مسابقات راهی لیگ برتر شود. البته در این بین از توصیه های فنی امیر عابدینی هم نمیتوان گذشت که در تمام بازیهای خانگی در راهروی منتهی به ورزشگاه مینشست و بازیکنان هم عمدتا شادی گلشان را با او تقسیم میکردند![/color:a5e5eaf759]
[color=brown:a5e5eaf759]بازگشت رشت بعد از ليگ هشت[/color:a5e5eaf759]
[color=black:a5e5eaf759]تیم داماش در تمام طول فصل بازی روی زمین را در دستور کار قرار داد و بازیکنان این تیم در تمام خطوط وظایفشان را به درستی انجام دادند. در درون دروازه نظرمحمدی در نیمی از بازیها به میدان رفت. درست است که او هیچ شکستی را با داماش تجربه نکرد اما تعداد زیادی گل بد خورد که زیر سایه گلهای زده داماش پنهان ماند.
در خط دفاع نظیفکار، میکائیلی، رضایی و حسینی ترکیب خوبی را تشکیل دادند. اما شاید نقطه قوت داماش هافبکهای دفاعی این تیم بودند. ترکیب پدیدهای جوان به نام محمد آبشک و بازیکنی باتجربه بهنام مصطفی حاجتی ترکیب خوبی از کار درآمد. هاملت میختاریان و ترکاشوند در 2 سمت خط حمله به میدان میرفتند و 2 ستاره اصلی تیم داماش یعنی مهدوی و چاووشی هم نیروهای صرفا تهاجمی این تیم بودند که مهدوی پشت چاووشی بازی میکرد.[/color:a5e5eaf759]
[color=brown:a5e5eaf759]پژمان، نقش اول داربي گيلان [/color:a5e5eaf759]
[color=black:a5e5eaf759]الگیلانو در راه است! شاید این یکی از مهمترین امتیازات حضور مجدد داماش در لیگ برتر باشد. دیداری که بر خلاف بعضی از داربیهای ایران که تمام کشور برای حساس کردنش بسیج میشوند و ناکام میمانند یک دیدار کاملا حساس است. دیداری برآمده از قلب جنگ که در قلب تاریخ ریشه دوانیده! و همین حالا هیچکس جرات ندارد با پیراهن تیم داماش در انزلی حضور پیدا کند و بالعکس!
اما داربی گیلان امسال یک چهره ویژه دارد. چند هفتهای میشود که تماشاگران رشتی روی سکوها از خجالت "پژمان نوری" در میآیند تا دیگر جرات نکند صحبتهایش در برنامه90 را تکرار کند! هنوز هم که هنوز است تماشاگران رشتی آن به اصطلاح مدیری را که 120 میلیون خرج این بازیکن کرد تا هواداران رشتی تنها شاهد مصدومیتهايش باشند نبخشیدهاند. معلوم نيست نوری در ملوان میماند یا به پرسپولیس میرود اما اگر این بازیکن سرخپوش هم بشود تماشاگران ورزشگاه عضدی بدجوری منتظرش هستند![/color:a5e5eaf759]
[color=brown:a5e5eaf759]دينور ميماند يا ستارهها ميآيند؟[/color:a5e5eaf759]
[color=black:a5e5eaf759]حالا آسانسور به لیگ برتر رسیده و به گفته امیر عابدینی قرار است علاوه بر 3بازیکن خوب خارجی تعدادی ستاره باانگیزه داخلی هم به این تیم اضافه شوند. عابدینی در برنامههای مختلف تلویزیونی ضمن تکذیب مذاکره با دایی و قلعه نوعی روي حمایت از دینورزاده تاکید کرده است. حال باید دید آیا دینورزاده از آن دست مربیانی است که پس از صعود تیمشان به لیگ برتر خودشان در دسته اول میمانند يا نه؟ واضح است که نام دینورزاده آنقدر بزرگ نیست که ستارههای سرکش ایرانی را مطیع خود کند و هیچ لزومی ندارد ارتباط خوب او با بازیکنان فعلی در تیم فصل بعد که بدون شک بازیکنان متفاوتی خواهد داشت تداوم یابد.[/color:a5e5eaf759]
برگرفته از سایت گل
http://www.goal.com/iran/news/1825/%D8% ... 8%A7%D9%87
[color=green:a5e5eaf759]پ.ن :به طور کلی مطلب خوبی نوشته شده اما متاسفانه در بندهایی از این مطلب از اصطلاحات چندان خوبی استفاده نشده. علی الخصوص تیتر بند آخر و اینکه یا دینورزاده یا ستاره ها بسیار جای تامل داره!![/color:a5e5eaf759][/align:a5e5eaf759]