جوابیه شهرداری رشت پیرو درج مصاحبه عابدینی درباره مجموعه شهرداری

[havadarehamishegi]

سیاستی که عابدینی داره هیچ کس نداره.....
هوادار باغیرت.............مسولین بی غیرت

[amiramir]

سلام
. از هر جهت به بحث های بچه ها نگاه کنیم بحثها منطقی ولی قضیه این که به هر حال نباید هیچ کسی رو پروند.
رفقا حالا بنده خدا یه گافی داده، اشتباهی شده. خوب بعضی وقتها پیش میاد.
گیر ندین.
به نظر من الان که شرایط مالی مساعد شده ، نباید شرایط دیگه رو خراب کنیم. بهر حال این تیم توی همین استان و به کمک همه احتیاج داره. ما که نباید فقط یه سال آینده رو ببنیم.

[mehdi_damash]

حاضرم قسم بخورم اینا دشمنای قسم خورده داماش هستن.عابدینی روز بعد بازی مصاحبه کرد چرا الان آقایون یادشون افتاد جوابیه بدن.شاید ما تازه به آرامش رسیدیم واسه همینه نه؟کاریم نداریم که این آقا استاد و این چیزاست.هرکسی واسه خودش احترامی داره ولی بازی پیکان باهاش کار داریم.طرفدار با غیرت مسئولین بی غیرت

[Majid_Rasht]

[align=justify:6b47b7297c]دیشب وقتی جوابیه شهرداری رو خواندم به حدی عصبانی شدم که از اولین کسانی بودم که درسایت خطاب به ایشان نکاتی را ذکر کردم نکاتی که به شدت با عصبانیت همراه بود ( شاید بعضی از دوستان آن را خوانده باشند ) اما دقایقی بعد برای حفظ آرامشی که برای تیم به وجود امده بود و جلوگیری از تشنجی که احتمالا به داماش ضربه بیشتری می زد ، نظرم را به یک اظهار تاسف کوتاه تغیر دادم . امروز که نظرات دوستان را خواندم خودم را با خیلی از آنها هم عقیده می دانم تنها نکته ای که برایم جالب بود حمایت معدودی از دوستان از شهرداری بود که در زمانی که تیم و هوادارانش بعد از ماه ها به آرامش نسبی رسیده بود با چنین بیانه ای چنین آتشی برپا کرد دوستان من الزاما استاد دانشگاه بودن دلیل بر توان مدیریتی داشتند نیست کسی قصد نقد توان مدیریتی ایشان را ندارد چونکه هنوز چیزی از ایشان ندیده ایم ولی اگر ایشان را یک مدیر آنهم در سطح مدیریت کلان شهر ( این واژه کلان شهر واژه تلخی شده که بکار گیریش برایم عذاب آور گشته برای روشن تر شدن منظورم به مقاله دوست عزیزمان آقای منفرد در سایت گیلانیان مراجعه فرمایید ) باید دانست که این ایشان بودند که در محاسبات مدیریتی خود اشتباه کردند و برای کسب محبوبیت وعده پاداش 5 ملیونی دادند و این در حالی بود که برای هواداران و حتی عابدینی این وعده مثل پاشیدن نمک بر زخمی چندین ماهه بود و اشتباه بزرگتر ایشان ارسال این جوابیه در زمانی بود که تیم محبوب شان ( به گفته خودشان) به آرامش رسیده بود که این از یک مدیری که باید منافع شهر و جوانانش را در نظر بگیرد بعید به نظر می رسد دوستان من بومی بودن دلیل نمی شود که که بخواهیم اشتباهات شخص را ندید بگیریم و بر کوچکترین اشتباه یک غیر بومی کینه بر دل بگیریم اتفاقا علت عصباننیت من از ایشان بیشتر به خاطر بومی بودنشان بود که باید بیشتر مصالح شهر و تیم شهرشان را در نظر میگرفتند . و من به عنوان یک رشتی حق دارم از شهردار بومی شهرم انتظار مدیریت بیشتری در حل مسائل داشته باشم فقط یک چیز را به خاطر داشته باشیم که فاصله بومی گرایی که ارزش والایی دارد با نژاد پرستی که فاقد وجاهت انسانی است متاسفانه فاصله کوتاهی است . اینکه بخواهیم برای ادبیات عابدینی ایراد بگیریم احتمالا از عدم شناخت دوستان نسبت به ایشان است عابدینی چه بپسندیم و یا نه همیشه رک و بدور از محافظه کاری حرفهایش را زده و از کسی هراسی به خود راه نداده است حالا آقایان دوست دارند ادبیاتی که ایشان عمری در این فوتبال صرف کرده را تغیر دهد که انتظار نا بجایی است یک مدیر برای پیشرفت شهرش باید از توان همه مدیران با ارزش با هر طرز بیانی استفاده کند که بی شک فرد تحصیل کرد ه ای مانند ایشان بهتر به این مسئله واقف هستند .
با همه این احوال من باز بر این عقید ه ام که در این شرایط حفظ آرامش بدست امده ارزشی بسیار دارد و بی شک امیر عابدینی که عشقش را به این شهر و جوانانش ثابت کرده خود می تواند مشکل پیش آمده را حل کند و شهردار شهرمان نیز با کمی بالا بردن آستانه تحمل ودر نظر گرفتن همه جوانب صلاح یک شهر برای یاری رساندن به تیمی که هوادارانی اینچنین پر شور دارد گامهای مثبتی بردارد من به عنوان یک هوادار ، روابط خوب شهرداری و باشگاه را به نفع داماش و شهر عزیزمان می دانم که امیدوارم با درایت این دو مدیر به این مقصود برسیم[/align:6b47b7297c]

[MAZIYAR]

[color=black:5cfb7b2ff3]كلانشهر رشت در يك نگاه :سه پرده از مسائل تاریخی،اقتصادی و ورزشی رشت [/color:5cfb7b2ff3]

[color=black:5cfb7b2ff3] پرده‌ اول:

به گوشه و کنار رشت، این بزرگترین و پرجمعیت ترین شهر شمال کشور که می نگری، در می یابی از آن شهری که روزی با نام دارالمرز یا دارالامان، دروازه ی تجارت ایران به اروپا محسوب می شد، دیگر نام و نشانی باقی نمانده است.

شهری که خیلی زود در سایه ی مبادلات اقتصادی با اروپا، توسعه ی مدنی یافت و آموزش و تعلّم در آن، زودتر از بسیاری از نقاط کشور، به شکل امروزی و در غالب مدارسی چون شاهپور و فروغ درآمد. شهری که نشان افتخار تشکیل برخی ازنخستین نمادهای فرهنگی و هنری چون اولین کتاب خانه ی ملی عمومی و نخستین اجرای تئاتر کشور را بر سینه ی خود دارد؛ همان شهری که ۸۰ درصد روزنامه های دوران مشروطیت کشور، در آن منتشر می شد.

با این همه، اگر چه این شهر در دامان خود، بزرگان و مشاهیر بسیاری چون پرفسور رضا، پرفسور سمیع، پرفسور بهزاد، پرفسور اکبر زاده، دکتر معین، دکتر پورداود، دکتر آذراندامی، هوشنگ ابتهاج، خسرو گلسرخی، دکتر عضدی، فریدون پور رضا، انوشیروان روحانی، محمود نامجو و بسیاری از نامداران دیگر را پرورانده و در کنار دیگر مشاهیر گیلانی به جامعه تقدیم کرده است ، اما افسوس که از آن دامان پر مهر و از آن فرزندان فرزانه اکنون جز تندیس هایی در چهار گوشه ی خود به یادگار ندارد.

شهری که هیچگاه در معادلات زمان خود حل نشد و به عنوان یکی از قطب های تاثیر گذار، شخصیت مستقل خود را از حکومت های خودفروخته ی مرکز که همچون آستینی بر دست استعمار آن زمان عمل می کردند حفظ کرد، اکنون فاصله ای شگرف با دورنمایی که می توان بر آینده ی آن متصور شد یافته است.

به نظر می رسد کلانشهر رشت که کلان شدن خویش را از راهی غیر ازتوسعه ی بافت شهری به دست آورده، همواره از وجود مدیریت ی فراگیر که دارای نگاهی جامع، عمیق و درخور به مرکز استان باشد، محروم مانده است.

مدیریتی که با انتقال تابلوی خوشامد ورود به شهر رشت به چند کیلومتر بیرون از شهر، به جای توسعه ی حقیقی بافت شهری، به استقبال رشتِ کلانشهر رفت …!

برای درک عمق بحران مدیریت این شهر، نیاز به نگاه عمیق و کارشناسی نیست. در عبوری ساده و با چشمان غیر مسلح هم می توان به کنه ستمی که بر مردمان این شهر رفته و می رود پی برد.

- پرده دوم:

از متن این شهر، دو رودخانه ی گوهر رود و زرجوب می گذرد.

رودخانه هایی که روزگاری نه چندان دور، نبض حیات این شهر شمرده می شدند و اکنون، در شمار آلوده ترین رودخانه های جهان محسوب می شوند، علاوه بر هزینه ای که با منظره ی دور از شان خود بر رشت، به عنوان مرکز یک استان تفریحی و بهره مند از منابع طبیعی تحمیل می کنند، سال هاست که به شدت سلامت شهروندان را نیز به مخاطره می افکنند و هیچ نهادی اعم از شهرداری، محیط زیست ، آب و فاضلاب یا شورای شهر، کوچکترین توجهی به این معظل ندارند.

شاید نسل حاضر، چیزی جز زباله ی حاشیه رودخانه یا بوی تعفن آن را به خصوص در روزهای تابستان به خاطر نداشته باشد، اما در ذهن مردم کوچه و بازار همین شهر، خاطره ی خنکای آب این دو رودخانه و لذت تن به آب زدن در روز های گرم تابستان هنوز زنده است …

در امتداد گوهر رود، آن جا که از کنار عمارت قدیمی کلاه فرنگی، آب _ بخوانید گندآب _ جاری می شود، در آن سوی پل، زمین متروک و بناهای ویرانه ای قرار دارد که نماد بزرگ دیگری از جور زمانه بر مردم این شهر است.

جایی که روزی به عنوان بزرگترین کارخانه ی تولید کلید و پریز خاورمیانه، نه تنها بی رقیب در میان محصولات داخلی که مدعی بین المللی نیز محسوب می شد، و اکنون از آن جز ویرانه ای باقی نمانده است؛ الکتریک رشت

کارخانه ای که نام آن در کتب درسی سال های دهه ی هفتاد به عنوان بزرگترین و معروفترین کارخانه ی صنعتی در رشت ذکر می شد، کارخانه ای که می توانست علاوه بر افتخاری که در عرصه ی صنعت نصیب گیلان و مرکز آن می کرد، زمینه ی اشتغال نسل های بعدی را هم فراهم کند، در نهایت به قیمتی نازل و بسیار کمتر از ارزش زمین و ماشین های صنعتی و مدرن خود به افرادی معلوم الحال در خارج استان فروخته شد که پس از مدتی بحران، به ورشکستگی رسید و… کارگران این کارخانه، هنوز و سال ها پس از تبدیل این کارخانه به ویرانه، علاوه بر از هم پاشیده شدن زندگی خود، صدایشان به هیچ جا نرسیده است.

در کنار این کارخانه، مراکز صنعتی و تولیدی دیگری همچون کارخانه های پوشش، کنف کار، فرش گیلان و بسیاری از واحد های تولیدی استان به ورشکستگی و تعطیلی کشیده شده اند و خانواده های بسیاری از کارگران و شاغلین در این مراکز، سال هاست علاوه بر عدم وصول مطالبات به حق خود، از هیچ گونه حمایت شهروندی و انسانی و صنفی برخوردار نبوده اند.

در سوی دیگری از شهر، دامپروری سپیدرود که روزگاری بر تارک شهر و استان می درخشید، به ناگاه با فروش منابع خود به دلیل کمبود علوفه (!)، برگ سیاه دیگری بر دفتر این شهر رقم می زند.

عدم توسعه بافت شهر متناسب با رشد جمعیت، عدم توجه به تمام نقاط شهر و توسعه نامتقارن منابع در ساخت و ساز ها و … بسیاری از موارد دیگر که در این دردنامه کوتاه نمی گنجد.

حقیقت این است که شاید بتوان گیلان و به تعبیری رشت را، محروم ترین استان ها و مغفول ترین مراکز استان ها نامید که در کنار ظرفیت بالای خدادادی خود و به دلیل بی توجهی و غفلت موروثی مدیران خود، همواره نسبت به تمام استان ها و مراکزشان، از محرومیت های بی شماری رنج می برد و این در حالی است که همواره، دارای بالاترین ظرفیت جویندگان تحصیلکرده کار قرار داشته است.

گیلان و رشت به عنوان مرکز آن که روزگاری با دارا بودن کارخانه های متنوع، جلوه ای صنعتی داشت، در دورانی که ناتوانی ها برای حل بحران های استان فراگیر شد، به حکم دولتمردان به استفاده از نعمت و طبیعت ذاتی خود محکوم و مقرر شد به عنوان یک استان توریستی، مرکز جذب گردشگران گردد، بی خبر از آن که این ضربه مهلک، تیر خلاصی بود که به جان به لب رسیده و بر قامت خمیده استان و مرکز آن رشت وارد آمد و اکنون پس از سال ها، این استان و شهر های آن، جز همان نعمت های خدادادی و مهمان نوازی ذاتی مردمانش، از هیچ امکان تازه و بدیعی برای جذب سرمایه گردشگران به سوی خود بهره‌مند نگردیده است …

شاید بتوان بر این ادعا خرده گرفت که مدیریت شهری، ارتباطی به بسیاری از موارد ذکر شده ندارد.

اما در این مقال، هدف از مدیریت شهری نه تنها مدیریت در حوزه ی اداره خُرد شهری، که رده های کلان مدیریتی اعم از استانداری، شورای شهر و نمایندگان مجلس است که همت و مساعی خویش را صرف سیاست گذاری های کلان استانی و شهری می نمایند.

شاید بتوان از آخرین و تازه ترین جلوه ی این غفلت ها به مشکلات نماینده فوتبال این شهر، داماش گیلان، در لیگ برتر اشاره کرد که ماه هاست در مشکلات عدیده مالی دست و پا می زند و علی رغم نامه نگاری ها، جلسات و وعده های بسیار، لیگ امسال را با ادامه همان فشارها و در حاشیه همان بی توجهی ها و کوتاهی ها، آغاز نموده است.

جایی که فوتبال، به عنوان نماد همبستگی مردمان یک سرزمین به شمار می رود و گاه، پرده و پوششی بر زخم دل مردمان است، داماش، پرچم دار نسلی است که طعم تلخ عدم حمایت و پشت گرمی از سوی مسئولان را در کنار پدران و مادران خود چشیده و برای آنان، ” داماش فقط یک تیم نیست، بلکه غرور و هویت گیلان است ” نه یک شعار، که سخنی برآمده از ژرفای جان مردمانی است که گویی رسیدن به تمامی ِ آن مطالبات به ناحق نرسیده را در حمایت از داماش جستجو می کنند …

عجیب است که کلان شهر رشت با بودجه یک کلان شهر، برای حمایت از نخستین نماینده استان، داماش گیلان _ تا به سرانجام رسیدن مشکل تیم، حتی به اندازه ی شهرداری درود و خیلی شهرهای دیگر نیز توانایی ندارد که امسال تیم خود را با دست پر و در حد بضاعت استان خویش روانه لیگ برتر نماید. گویی تنها نصیب داماش و هواداران پر شور آن از حمایت های مسولین، همان پرده های قدردانی است که به صورت خودجوش در سطح شهر نصب گردید یا نامه ها و مصاحبه هایی که گاه و بی گاه بین عزیزان مسئول رد و بدل می گردد و در این میان هیچ کس از بازیکنانی که فصلی را مردانه جنگیدند، قدردانی هم نکرد …

- پرده سوم:

اگر چه چهره هایی چند که کمر همت به سرپا نگاه داشتن شهر و استان بستند، مورد هجمه و تخریب قرار گرفتند … اما حافظه تاریخ مردمان فهیم این شهر و استان، هرگز حقیقت را از یاد نخواهد برد …[/color:5cfb7b2ff3]
http://guilanian.ir/%D8%B3%D9%87-%D9%BE ... %B2%D8%B4/
به قلم آقای منفرد،یکی از کاربران وارش اسپرت

[MAZIYAR]

[color=black:6f9f6556dd]كلانشهر رشت در يك نگاه :سه پرده از مسائل تاریخی،اقتصادی و ورزشی رشت [/color:6f9f6556dd]

http://guilanian.ir/%D8%B3%D9%87-%D9%BE ... %B2%D8%B4/
به قلم آقای منفرد،یکی از کاربران وارش اسپرت
حتما مطالعه کنید،بی ربط به این موضوع نیست

[arsalan27]

چقدر خوب ادم ندونه فهم و شعور چیه نه؟

[imani-shaft]

واقعا این شهردار چی میگه؟ما هم یه شهردار توی شفت داریم اون هم هیچی حالیش نمیشه
خداوکیلی اون موقع که شهرداری رشت مالک این تیم بود ینقدر محبوبیت داشت؟
من که داماش رو با هیچی عوض نمی کنم.در ضمن امیدوارم امشب ملوان هم ببره و دو نماینده گیلان موفق باشن

[Chikchi]

واقعیتش اینه که نمی تونم به نفع هیچ کدومشون حرف بزنم. اما فکر می کنم شهرداری به عنوان یه نهاد اجتماعی، سیاسی و ... جایگاه متفاوتی داره و اصطلاحا شهردار به عنوان یه شخص حقوقی و مدیرعامل داماش اصلا در طول هم نیستن. اصولا فکر می کنم اگه مسیر این انتقاد برعکس می شد هم، امیر عابدینی جوابی به اون انتقادات می داد چه برسه به شهرداری. و اینکه هر چند مقدار پاداش مشخص شده از طرف شهردار و زمان ارسال جوابیه و نوع ادبیات استفاده شده در اون حساب شده و در حد و اندازه های شهرداری نبود، اما فکر می کنم لحن انتقاد مهندس باید متناسب با جایگاه حقوقی شهردار و شهرداری می بود. با اینکه مدیریت مهندس رو تو حل مشکل داماش فراموش نمی کنم، اما این رو هم نمی پذیرم که اساس و پایه ی شهرم اینجوری زیر سوال بره. من فکر می کنم مهندس می بایست بیشتر ازین مراعات رشت و رشتیا رو می کرد.

اینا بخشی از نظرهای دوستان هست که انگار از زبون من گفته شده:
[color=black:56ddb21cee]
monfared: گلایه ی امیر عابدینی نسبت به سهل انگاری مسولان استانی بیجا نبوده، چرا که عابدینی به عنوان مدیر عامل داماش، عضوی از خانواده ی این استان محسوب می شود و درگیر مسایل داخل استان هم هست...از طرفی، در آن گلایه ی امیر عابدینی، من به نوع ِ ادبیات ایشان در انتقاد از شهردار رشت نقد داشتم

miladcivil: ...اما این لحن گفتن عابدینی اصلا" درست نبود و نیست...پس دوستانه به شما پیشنهاد میکنم ، از یه آدم معمولی با یکسری توانایی خاص بت نسازید
...من شخص امیر عابدینی بهترین مدیر فوتبالی ایران میدونم ، اما اون اظهارنظر میتونست به شکلی باشه که این عدد پاداش که
به نظر من هم کم بود رو برسونه و باعث شرمندگی مسئولین ما بشه

hadimasih: ... در کل با خوندن این بیانیه ازش نامید شدم

pedram-1367: ... من فکر می کنم به این موضوعات دامن نزنیم بهتر هست و بذاریم مسئولین شهری و عابدینی کارشونرو بکنند و الکی هیزم تو آتیش این اختلاف بی نهایت مذخرف نریزیم تا از همه انرژی مسئولینمون استفاده کنیم

amiramir: به نظر من الان که شرایط مالی مساعد شده ، نباید شرایط دیگه رو خراب کنیم. بهر حال این تیم توی همین استان و به کمک همه احتیاج داره. ما که نباید فقط یه سال آینده رو ببنیم.
[/color:56ddb21cee]
ببخشید دِ، درازه رودگی بوکودم.

[mtb368]

آقایون انصاف هم خوب چیزیه!!!
آقای شهردار :
شما نباید اجازه بدید که اینچنین متنی از طرف شهرداری رسانه ای بشه .الان عصر ارتباطات هستش طرفداران داماش که اکثرشون جوون هستند بد و خوب رو براحتی تشخیص می دن ونیازی نیست فردی از بیرون استان بیاد و فرافکنی بکنه و بدون دلیل مسئولین شهرمون رو زیر سوال ببره خودتون هم می دونید اگه عابدینی نبود هیچ احدی از مسئولین استان (متاسفانه) نمی تونست برای داماش چنین اسپانسر گردن کلفتی پیدا کنه و اگه یه مقدار بیشتر انصاف داشته باشیم متوجه می شیم که موفقیت داماش ابتدا باعث سربلندی مسئولین این شهر میشه بجای قدر دانی حالا شما شمشیر رو از رو بستید و دارید مسایل داخل استان رو رسانه ای می کنید تا دیگر استان ها به ما بخندند .لطفا بیش از این باعث آزردگی خاطر مجموعه داماش نشوید و سعی کنید به هر نحوی که شده دل جوانان شهر رو بدست بیاورید که مطمئنا هر مدیری برای موفقیتش باید همین کا رو بکنه
آقای شهردار بخاطر اینکه بعد از مدتها فردی از رشت شهردار شده به خودمون می بالیم اما موضوع 5میلیون بد جوری ما رو ذوق زده کرده کاش با چند نفر کارشناس ورزشی مشاوره می کردید قبول کنید که کار شما هم اشتباه بوده

[power3449]

شهرداره آبای نخوایم کیو باید ببینیم؟

[elyasbbc]

هوادار با غیرت/مسئولین بی غیرت
1 سال پشت تیم رو خالی کردین الا صداتون در اومده!!!
137 میلیارد رو کجا خرج کردید!!
2 تا پل زدین که هنوز نساخته خراب شده!!!(رازی رو می گم)
امید وارم حد اقل ازین به بعد به تیم کمک کنید اصلا کمک شما هم نمی خوایم حد اقل مقداری قابل توجهی از پول رو خرج شهرمون کنید

[iman1978]

اینم از شورای شهر!!!
درگیری فیزیکی در جلسه شورای یک شهر

جلسه غیر علنی امروز شورای اسلامی شهر رشت به جنجال و درگیری کشیده شد.
اعتدال: بگومگوی اعضای شورای شهر رشت به درگیری فیزیکی کشیده شد و سه تن از اعضای شورای شهر رشت حسابی از خجالت هم در آمدند.

شنیده شده است، پس از آنکه جلسه علنی شورا به پایان رسید و خبرنگاران جلسه را ترک کردند اعضای شورا جلسه را به صورت غیر علنی ادامه دادند که گویا قاسمی و هاتفی دو عضو شورا با ادعای نارضایتی برخی بازاریان رشت از مسدود نمودن بخشی از خیابان حاشیه مسجد کاسه فروشان رشت و درنتیجه بازگشایی خودسرانه آن، قصد دخالت در کار کمیسیون ترافیک و حمل و نقل شورا را داشتند که با اعتراض پورفخریان، عضو جوان شورای شهر و رئیس این کمیسیون مواجه شدند.

پورفخریان که بارها از اعتراض و سنگ اندازی این دو عضو شورا دلخور و عصبانی بود این بار کوتاه نیامد و لب به اعتراض گشود که کار به مجادله و درگیری فیزیکی کشیده شد.

گویا در این درگیری دو سیلی به صورت یکی از اعضای شورای شهر رشت نواخته شده و همچنین شیشه های صحن شورا شکسته شدند.

تاکنون اعضای شورای شهر رشت و همچنین روابط عمومی این شورا به جای اطلاع رسانی و شفاف سازی سکوت اختیار نموده و ترجیح داده اند، اظهار نظر ننمایند.