سلام و عرض ادب و ارادت
من فقط یک توضیحی در مورد سخنرانی کوتاه ام در جشن تولد 3 سالگی وارش بدم
اولا روزنامه نگاران سخنرانان خوبی نیستند و این را بر من ببخشایید
دوما من آن جشن را از طرف خودم و امیر عابدینی و باشگاه داماش تبریک گفتم
سوما من از مدیران سایت خواستم همانگونه که طی 3 سال گذشته تلاش فراوانی جهت بهبود شرایط سایت انجام داده اند بر روند خودشان ادامه دهند
و در نهایت جهت ورود به بحثی در مورد انتقاد و نقد با ذکر مثالی از شبکه الجزیره گفتم که برنامه ای در این شبکه پخش می شود که خود خبرنگاران آن شبکه به آن اتاق جنگ می گویند و معتقدند کلمات در آنجا بسوی هم پرتاب میشود.
انتقاد کردن لازمه اش داشتن فرهنگی است که خوب گوش کردن و خوب فکر کردن و خوب پاسخ دادن از الزامات آن می باشد.
بنابراین در نقد نباید بدون رعایت الزامات آن شما کلمات را به سمت من پرتاب کنید و منهم پاسخ را به سمت شما پرتاب نمایم.
نقد و انتقاد لازم است و ما خود را کامل و حق نمیدانیم اما باید الزامات نقد مراعات شود.
حال اگر من در نحوه گفتمانم دچار خطا شدم و یا ازدحام و رفت و آمد در سالن باعث شد دوستان منظورم را دقیقا متوجه نشده باشند با بیان جملات بالا تصحیحش کردم که دیگر گله ای وجود نداشته باشد. چون استفاده از کلمه پرتاب کردن تنها مربوط به گفتمان خبرنگاران شبکه الجزیره بوده که من برای مثالم از آن استفاده کردم و هیچ قصد دیگری وجود نداشت.