داماش؛ غريبه‌اي آشنا در نيمه‌نهايي حذفي

[MAZIYAR]

[color=black:a20a598419] تيم داماش عصر چهارشنبه در شیراز توانست با غلبه بر فجرسپاسي به جمع چهار تیم جام‌حذفى راه پیدا کند.

رقیبان داماش پیش از فجر، تراکتورسازى و پارسه بودند که توسط رشتى‌ها حذف شدند. حالا آن‌ها خود را در جایگاهى می‌بینند که البته خیلى هم با آن غریبه نیستند، چرا که چند سال پیش تا فینال این جام هم پیش رفته بودند، اتفاقا سناریوى امسال هم خیلى به آن سال شبیه شده است، در آن دوره پسران شهر باران با پشت سر گذاشتن یک تیم لیگ یکى و سپس نماینده شیراز به مربیگرى محمودخان یاورى (برق) و بعد نماینده اصفهان (سپاهان) در فینال رویاروى استقلال قلعه‌نوعى قرار گرفتند، داستانى که احتمال تكرارش در امسال کم نخواهد بود.


[b:a20a598419]کارستان داماش با دست خالى[/b:a20a598419]

اگر به نتایج داماش در جام حذفى نگاه کنیم شاید در نگاه نخست بگوییم آنچنان کار شاقى هم صورت نگرفته است. چرا که آن‌ها یک تیم دسته اولى را خانه‌اش شکست دادند و در رشت با تراکتور ٢-٢ کردند و با پنالتى پیروز شدند و شبیه همین نتیجه را در شیراز گرفتند. اما وقتى به بضاعت داماش دقیق مى‌شویم آنگاه درمی‌يابیم که کارى ساده در پیش نداشتند. داماش در بین تیم‌هاى لیگ برترى ابتداى امسال بیشترین خروجى را داشت؛ محمد غلامى، مهدوى‌کیا، محمد محمدى، جهانگیر عسگرى، حسینى، ابوذر رحیمى، میلاد زنیدپور و... و ورودى‌هایش با توجه به نیاز‌هایش تقریبا در حد صفر بود.

تازه‌وارد‌ها یا از ترس بدون تیم ماندن در دقایق آخر به داماش آمدند و یا به خاطر رقم پایین قراردادشان جذب داماش شدند، چراکه داماش در زمان نقل و انتقالات تیمى بود که نه پولى در بساط داشت و نه سرنوشتش براى ماندن معلوم بود. شاید تنها چیزى که آن روز‌ها در دست داشت یک مثلث جادویى بود، یک اتحاد و همدلى بین عابدینى در راس هرم و بازیکنان و هواداران. این اعتماد باعث شدن بازیکنان تسویه حساب قرارداد نگرفته سال گذشته را امضا کنند و عابدینى با دست خالى اما به پشتوانه حمایت ده‌ها هزار هوادار گیلانى به جنگ کسانى بروند که براى تصاحب تیم محبوب شمال دندان تیز کرده بودند، و البته این اتحاد به ثمر رسید.

در طول فصل هر دو مربى داماش هرگز از داشتن همین مهره‌ها هم دست‌شان پر نبود. همیشه یک لشکر مصدوم در گوشه زمین به انتظار بهبود مانده بودند تا دست کادر فنى همیشه در پوست گردو باشد. شما به لیست مصدومان داماش در همین بازى با فجر دقت کنید؛ چاوشى، رودباریان، بروش، کوشکى، حاجتى و مهدوى که با وجود مصدومیت دقایقی به زمین آمد.

[b:a20a598419]درخشان به قولش عمل كرد[/b:a20a598419]

حالا بازیکنان و کادر فنى حسابى با هم اخت شده‌اند و هرچند داماش در لیگ بازى آخرش را واگذار کرده و با یک بازى کمتر در رتبه سیزدهم قرار دارد، اما روند رو به رشد این تیم در بازی‌هایش کاملا محسوس است و بازیکنان با اعتماد به نفس بالا جنگیدن تا دقایق آخر را آموخته‌اند و از قرار گرفتن در برابر هیچ حریفى ولو که سر‌تر باشد ترس به دل راه نمى‌دهند. نظم تاکتیکى در تیم محسوس است و بازیکنان به حداکثر بهره‌ورى رسیده‌اند و در این خصوص نباید از تاثیر آشکار حمید درخشان به سادگى گذشت.

درخشان روزى به رشت آمد که همه به دلیل اتفاقات بوشهر با شمشیرهاى از نیام بیرون آمده به استقبالش رفتند و سیل انتقادات بر علیه او از باران‌هاى موسمى پاییز رشت هم بیشتر بود. اما او در برابر همه آن جبهه‌گیرى‌هاى منفى ایستاد و تنها یک پاسخ داد: «روزى که از رشت بروم مطمئن باشید که بیشترین اثر مثبت را در تیم گذاشته‌ام و شما تا مدت‌ها از یادآورى آن لذت خواهید برد.» تا امروز هر چند داماش به همه خواسته‌هایش نرسیده اما قول حمیدخان کم‌کم دارد محقق مى‌شود. حتي در روزى که تیمش در خانه مى‌بازد همه از بازى شاگردانش به نیکى یاد مى‌کنند و دیگر کسى در شهر باران در مخیله‌اش هم به سقوط فکر نمى‌کند. آن‌ها مى‌خواهند براى سال آینده، طبق وعده عابدینى دنبال تمدید پاسپورت‌شان براى حضور در آسیا باشند.

[b:a20a598419]شادمانى با فوتبال[/b:a20a598419]

قرار گرفتن داماش در جمع تیم‌هاى بزرگى به مانند استقلال و سپاهان و ذوب‌آهن یا پرسپولیس اتفاق خوبى است که خبر از فرا رسیدن بهار زودرس فوتبال این منطقه مى‌دهد و فوتبالدوستان شمالى را به داشتن روزهاى خوب امیدوار مى‌کند. روزهایى که مدت زیادى است انتظارش را مى‌کشیدند و براى آمدنش روزشمارى مى‌کردند، چرا که اگر از زاویه دوربین شمالى‌ها به فوتبال ایران در یک سال گذشته بنگریم آن‌ها تمام این مدت یا دلمشغولی‌شان پیگرى اخبار داستان اختلاس بود یا دنبال کردن خبر ماندگارى داماش در فوتبال. حتي پس از کسب رتبه قابل قبول هفتمى سال گذشته فرصتى براى شادمانى برایشان مهیا نشد، چراکه بلافاصله پس از آن خبر فروختن امتیاز این باشگاه به یک استان دیگر روى خروجى‌هاى خبرگزارى‌ها قرار گرفت و کام آن‌ها را تلخ كرد. اما حالا داماشى‌ها از همه حواشى فوتبال فارغ‌البال شده‌اند و مى‌توانند با شادمانى از موفقیت تیم‌شان لذت ببرند.

[b:a20a598419]داماش میزبان است یا مهمان؟[/b:a20a598419]

این روز‌ها اهالي رشت در حال دو دوتا چهارتا کردن هستند تا ببینند که حریف‌شان در نیمه‌نهایى پرسپولیس مى‌شود یا ذوب‌آهن. و داماش در رشت میزبان مى‌شود یا در تهران و اصفهان مهمان خواهد بود. امرى که نتیجه‌اش را باید تا مشخص شدن قرعه‌کشى محل مسابقه پرسپولیس- ذوب‌آهن منتظر ماند، که اگر میزبان آن مسابقه برنده بازى شود به قطع داماش در رشت پذیراى حریفش خواهد بود و در غیر این صورت قرعه میزبان را معلوم خواهد کرد. این‌که شهر ميزبان بازي تا اين حد براي داماشى‌ها مهم است تنها یک دلیل واضح دارد: آن‌ها به ندرت در خانه خودشان مى‌بازند. داماش از زمستان سال گذشته که در رشت و در ورزشگاه خالى از تماشاگر عضدى در دقایق آخر با گل مشکوک به هند عماد رضا از سپاهان باخت تا دو هفته پیش که در ورزشگاه خانگی به آلومنیوم بازى را واگذار کرد ٣۴٠ روز بود که طلسم شکست ناپذیری در خانه را حفظ کرده بود. در این مدت تیم‌هایى مانند استقلال، پرسپولیس، تراکتورسازى، نفت تهران و... به رشت رفتند و با شكست به خانه برگشتند.

بزرگ‌ترین برگ برنده داماش هواداران پرشور اين تيم هستند. هوادارانى که نام عضدى را جهنم سانتیاگو مهمان خطاب مى‌کنند و براى پیروزى تیمشان از هیچ کارى دریغ نخواهند کرد. رشتى‌ها از سال پیش که براى ماندگارى داماش در رشت و البته حفظ شریان حیاتى‌اش به عنوان یک باشگاه با چنگ و دندان جنگیدند و شب و روز با نامه‌نگارى و تحصن و طومارنویسى پیش این مقام مسئول و آن سرمایه‌دار توانستند به موفقیت برسند تاکنون که خیال‌شان تا حد زیادى از حواشى راحت شده است، نزدیکی‌شان به تیم چندبرابر شده و دیگر داماش براى آن‌ها از چهارچوب یک تیم فوتبال تبدیل شده به نماد صرف شدن فعل خواستن. سمبلى براى اتحاد مردم گیلک از غرب تا شرق گیلستان، از بلندى‌هاى داماش در دیلمان تا جلگه‌ى گیلان در رشت، از شالیزارهاى برنج در آستانه تا نیروگاه‌هاى بادى منجیل، از مزارع چاى لاهیجان تا کنارهاى دریاى کاسپین در رامسر. اتفاقى که هرگز پیش از آن نه براى پگاه رخ داده بود و نه استقلال رشت، شورى که فقط در زمان اوج رود خروشان شمال -سپیدرود- نمونه‌اش در این سرزمین دیده شده بود. همه این‌ها یعنى استفاده حداکثرى رشتى‌ها از میزبانى و سود جستن کامل از آن. یعنى اینکه اگر نتیجه معادلات حکم به میزبانى رشت دهد آن‌ها از حالا در تدارک فینال خواهند بود و با توجه به رفت و برگشت بودن مسابقه نهایى حتي احتمال قهرمانى داماش کم نخواهد بود.

[b:a20a598419]حرف آخر[/b:a20a598419]

حالا در رشت همه دوست دارند به تیمشان دل ببندند و با بال‌هایش پرواز کنند، حضور در فینال و کسب رتبه‌اى قابل قبول در لیگ انتظارى است که هواداران داماش از تیمشان دارند و مردم دیار حاشیه کاسپین مى‌خواهند به رویاى آسیایى شدنشان رنگ واقعیت دهند. رویایى که شاید دور باشد اما محال نیست.
[/color:a20a598419]
رادنی دیدار
http://www.goal.com/iran/news/1825/%D8% ... 8%B4%D8%9B

[hatam]

متن بسیار خوبی بود ، ممنون آقای رادنی دیدار که حقایق رو بیان می کنید

[soroosh8]

[toshiba]

رادنی جان طبق روال همیشگی زیبا نوشتی اگه یه چندنفرمثل خودتو تورسانه هاداشتیم غمی نداشتیم خیلی باوجودی آبرار

[pouri_sb]

آقا عالی

بعدا یه سوال: مگه نفت میزبان لنگ نبود؟ پس اگه ذوب آهن بالا بیاد باید قرعه کشی بشه و اگه لنگ اومد تو عضدی در خدمتشون هستیم!

چون نفت 1/16 میهمان شهرداری بود پرسپولیس هم میزبان مل مل. 1-4 پس نفت میزبان بود.

[damashmylove2]

واقعا مطلب فوق العاده زیبایی بود

[raincityboy]

بچه ها در این مطلب حتما نظر بزارید چون نظرات تایید میشه

[mahyarmaya]

مهم نیست که کی رقیب ما میشه ؟
مهم نیست که با پیروزی بازی داریم یا پرسپولیس!
مهم نیست با تاج یا استقلال به فینال میرسیم یا سپاهان !
مهم نیست داور مظفری زاده تا بن و ریشه قرمزی باشه یا ترکی ضد رشتی!
مهم نیست که میزبان تهران آلوده باشه یا رشت قشنگم!
مهم نیست که نیرو انتظامی اجازه بده یا نده مـــهــــم اینکــه از الان بفکر کارناوال شادی تیم باشیم
مهم اینکه توی پارک محتشم سرود شادی بخونیم یا بریم منظریه ؟!
مهم اینکه برای شادی چه کارهایی می خواهیم بکنیم
مهم اینکه چه سرودی برای آسیایی شدن خودمون قرار هست تو خیابون ها بخونیم.
مهم اینکه تا ساعت چند برای آسیایی شدن قرار بــوق بزنیم ؟
مهم اینهاست ...

[ostoreabi]

به امید حضور داماش در فینال و همچنین حضور در اسیا یعنی میشه ای خدا .... داماش اسیایی

[RASHTBOY]

باور کنید لنگی ها تمام پروفسورهاشون ( لابی باز هاشون) بسیج کردند تا ببینند چطور از پس داماش بر بیاند
من مطمئنم که یک غم عظما آقایان رو گرفته ، البته خود من خیلی خوشحال می شم این بازی تو رشت برگزار بشه ، دلیل اولش رو که همه می دونید ،( تا برای دومین بار لنگی ها رو ببریم ) دلیل دوم ، دلم می خواد سید جلال نه تنها بهش توهین نشه بلکه تشویق هم بشه ، تا همه متوجه بشند بازیکنان منفوری مثل زارع ، پژمان نوری ، سید صالحی ، ابراهیمی یا دهنوی افغانی بی دلیل منفور نیستند .
به امید قهرمانی تیم شهرم .

[Inja-Rasht]

شک نکنید ما با ذوب آهن در رشت بازی خواهیم کرد.

[ARYANST122]

یکم این متنو که یکی از کاربرا تو سایت گل گذاشته بخونین دیوانم کرد



مهربد زاده شهر باران رشت (منچستر)
23:13 2013/1/11

من تازه اومدم اینجا:(.لعنت بر من که دیار باران نقره ای رو با بارون دلگیر اینجا عوض کردم دلم برای شهرداری و کبابش .برای خلوتی شب های منظریه .برای کافی شاپ های گاسار.برای قلیون های ALلب آب.برای عضدی پیر:(.دلم برای خیابون مطهری که شلوغ بود برای خاک شهرم تنگ شده. من الان رشت عزیزم رو میخوام ....(

[777]

اینجاست که میگن:
[size=24:4d88dcceee][color=darkblue:4d88dcceee]ندای هرگیلانی...........داماش توقهرمانی[/color:4d88dcceee][/size:4d88dcceee]

[armin8651]

اون سال که داماش به فینال رسید اول سپاهان رو برد بعد برق شیراز رو برد!

[havadarehamishegi]

رجوع شود به کامنت 777