مصاحبه ای متفاوت با محمد ابشک

[888]

[color=green:776d4e9f45][size=18:776d4e9f45]
فيروز کريمی 360 درجه سبک بازی مرا تغيير داد

محمد آبشک:شماره 13,عشق من[/size:776d4e9f45]
[/color:776d4e9f45]

[color=black:776d4e9f45]با آبشک از هر دری سخن گفتيم از محله شان تخته پل تا رويای حضور در تيم ملی که شما را دعوت به خواندن اين مصاحبه می کنيم.

٭بيوگرافی محمد آبشک

محمد آبشک هستم متولد 7/11/1365 در شهرستان رشت

٭محل دوران کودکی و نوجوانی تان کجا بود؟

اصليت بچه تخته پل هستم در حومه رشت

٭فوتبالتان را از کجا شروع کرديد؟

فوتبال را از بچگی در محله خودمان يعنی تخته پل شروع کردم,آنجا زمينی بود که فوتبالم را از آنجا استارت زدم,تقريبا تا سن 14 ,15 سالگی در همان محل فوتبال بازی می کردم کلا تا 14,15 سالگی در محلات بازی می کردم,بعداز آنجا به جوانان سپيدرود رشت پيوستم و بعد هم به بزرگسالان سپيدرود رفتم که کم کم به رده های بالاتر دست پيدا کردم من علاقه زيادی به فوتبال داشته و دارم,هميشه صبح تا شب در زمين فوتبال محله مان فوتبال بازی می کردم.

٭درس هم می خوانديد؟

بله درس هم می خواندم ولی بيشتر فکرم پيش فوتبال بود چون زمين فوتبال هم نزديک خانه ما بود,هرکس که می خواست مرا پيدا کند می دانست که در زمين فوتبال هستم,من هميشه يک پای ثابت زمين فوتبال بودم.

٭در دوران نوجوانی بيشتر طرفدار چه تيمی بوديد؟

بيشتر تيم های ايتاليايی را دوست داشتم و دارم.

٭فوتبال ايران را چطور؟

نه,نه اينکه دنبال نمی کنم به هر حال پرسپوليس و استقلال هم تيم های دوست داشتنی هستند ولی من بيشتر طرفدار و عاشق تيم های ايتاليايی هستم,هر تيمی باشد فقط ايتاليايی باشد.

٭از خانواده تان شخصی ورزشی بوده يا می باشد؟

از خانواده ام نه,از لحاظ ورزشی بودن همه اطلاعات فوتبالی خوبی دارند ولی اينکه در خود بدنه ورزش باشند و حرفه ای ورزش کنند,خير

٭در دوران کودکی دوست داشتيد چه کاره شويد؟

اوايل که بيشتر به فکر درس خواندن بودم بعداز آنکه به فوتبال آمدم و فوتبال بازی می کردم,ديدم که استعداد اين کار رادارم,من به شخصه تمام فکرم فوتبال بود و فکرش را می کردم که يک زمانی بتوانم فوتباليست شوم,يک سری فکرهای ديگر هم بود که با خودم می گفتم نکند نتوانم يک فوتباليست حرفه ای شوم ,هميشه فوتبال های بزرگ و بازيکنان بزرگ را تماشا می کردم هميشه دوست داشتم جای يکی از آن بازيکنان باشم.در کل خيلی خيلی دوست داشتم که فوتباليست شوم که به هر حال خدا را شکر می کنم که به آرزويم رسيدم.

٭در آن دوران غير از فوتبال بيشتر از چه کاری خوشتان می آمد؟

بعداز فوتبال بيشتر پلی استيشن بازی می کردم يعنی بيشتر دنبال بازی های کامپيوتری بودم خصوصا بازی فوتبال.

٭درباره زمين فوتبالتان که در تخته پل بوده است گفتيد,چطور شد که پس از 30 سال شخصی آمد و ادعا کرد که صاحب زمين است و دور آن زمين را ديوار کشيد و فوتبالدوستان آن شهر را آواره کرد؟

فکر می کنم 10 سال پيش بود که شخصی از خارج آمد و سند مالکيت داشت,زمين را گرفت و دورش را ديوار کشيد و شخصی هم آنجا بود که زمين را گرفت و می خواست آن را تبديل به مزرعه يا باغ کند که ديگر جوانان محله ما هم از ورزش دلسرد شدند,هرچند آن محل استعدادهای خيلی خوبی دارد,نه تنها من بلکه بازيکنان ديگری هم بودند که بخواهند از آنجا رشد کنند.کلا محله فوتبال خيزی است و بازيکنان زيادی دارد ولی نداشتن زمين و ديوار کردن آن زمين باعث شد فوتباليست هايی که می توانستند رشد کنند و در تيم های خوبی هم بازی کنند,هدر روند.

٭آيا شخص ديگری هم از محله تان بوده است که بازي اش خوب بوده و الان در تيمی بازی کند؟

بله بازيکنان زيادی بودند که در دوران قبل از ما بازيکن بودند که در سطح اول استان هم بازی می کردند.

٭شخصی بود که الان نام ببريد؟

شخصی بود به نام حميد امير شريفی که حتی به تيم ملی اميد هم دعوت شده بود که کلا فوتبال را کنار گذاشت,هادی فتحی,برادران عابدی بودند که آنها هم فوتباليست های خوبی بودند که وقتی زمين تخته پل آن بلا سرش آمد فوتبال را کنار گذاشتند و نسل سوخته شدند.

٭رابطه تان با خانواده ات چگونه است؟

رابطه من با خانواده ام خوب است و مشکلی وجود ندارد.

٭با خانواده تان زندگی می کنيد؟

نه من تنها زندگی می کنم ولی حداقل روزی دو بار به خانواده ام سر می زنم و آن هم بستگی به اردوها و زمان تمريناتم دارد ولی حداقل سعی می کنم روزی يکبار به آنها سر بزنم و پيششان بروم.




٭به رده های تيم ملی هم دعوت شده ايد؟

بله من برای تيم ملی نوجوانان انتخاب شده بودم ولی از آنجايی که من تنها بازيکنی بودم که هيچ باشگاهی نداشتم و در هيچ باشگاهی بازی نمی کردم,خط خوردم.يک دوره ای هم در تيم ملی جوانان بودم.

٭مربيتان در تيم ملی جوانان چه کسی بود؟

دوره اول مربی برزيلی بودبه نام ادمار با يک دستيار برزيلی,من همه دوره های استعداديابی را گذراندم,اوايل در ترکيب اصلی تيم هم بودم,در بازی مقابل عربستان که در عربستان انجام داديم من از زمين اخراج شدم,يک سری صحبت هايی شد, خود من هم بی تجربگی کردم و صحبت هايی درباره مربيان کردم که بعداز آن ديگر مرا به تيم ملی دعوت نکردند که پس از 4 ماه آقای سيموئز مربی تيم شد,اردوی استعداديابی برگزار کرد که من انتخاب شدم و دوباره به تيم ملی بازگشتم و تا اردوی آخر تيم که قبل از بازی های آسيايی هند بود حضور داشتم و جزء 25 نفر آخر بودم ولی به دليل مشکلات خروجی که داشتم حتی اردوی آخر تيم را هم نرفتم.

٭مشکل خروجتان حل نمی شد؟

من سرباز بودم و نمی توانستم با تيم بروم,اشتغال به تحصيل هم نداشتم به خاطر اردوها آن سال به مدرسه نرفته بودم و مشکل تحصيلی داشتم و آن سال سالی بود که تازه از سپيدرود به پگاه آمده بودم و اصلا هم بازی نکرده بودم,در کل مشکل خروج باعث شد از تيم خط بخورم.

٭تا امروز در چه تيم هايی فوتبال بازی کرده ايد؟

من فوتبالم را از سپيدرود و زير نظر امير فرحسينی شروع کردم,يک سال در تيم بزرگسالان بودم و دو سال ديگر را همزمان در تيم جوانان و بزرگسالان زير نظر فرهاد حسين پور بازی کردم که زحمات زيادی را هم برای من کشيد,مربی ای بود که به فوتبال من کمک زيادی کرد.بعداز آن به پگاه گيلان پيوستم يک سال هم در پگاه گيلان بودم که چون مشکل سربازی داشتم بازی نمی کردم و همان سالی بود که تيم پگاه به ليگ برتر صعود کرده بود. دو سال هم در فجر گيلان بازی کردم زير نظر عبدالله زرکوب و فرهاد سيری که دوران سربازيم بود.در د. سالی که در فجر گيلان بودم 8 الی 9 ماه که بازی کردم,حدود 10,12 ماه هم نگهبانی دادم چون تيم را فروخته بودند و طوری بود که يک روز فوتبال بازی می کردم و روز بعد نگهبانی می دادم.تشکر می کنم از آقای الماس خاله که در کل يک شخص فوتبالی هستند,ايشان برای آن تيم خيلی تلاش کردند چه زمانی که تيم دار بودند و چه زمانی که منحل شد,کلا تلاش زيادی کردند تا اين تيم پا برجا بماند که نشد.بعداز اينکه تيم را فروختند من 12 ماه می رفتم و پست می دادم بعضی روزها به من اجازه می دادند که به تمرين برسم ولی در کل مثل بقيه سربازها بودم و با آنها فرقی نداشتم,من که از تيم ملی جوانان آمده بودم,شدم يک سرباز معمولی ولی باز هم آقای الماس خاله به من لطف می کرد و اجازه می داد تمرين کنم.24 ساعت را پست می دادم و 24 ساعت را سعی می کردم روزی يک الی دو جلسه تمرين کنم.بعداز آن هم از نيم فصل دوم به تيم داماش پيوستم که تيم به دسته اول سقوط کرد, بعداز اينکه برگشتم کتفم در رفت که حالت شکستگی داشت و نشد برای نيم فصل دوم اسم من را در ليست قرار دهند که از سال بعد که آقای فيروز کريمی آمد تا الان که سه سال است در خدمت تيم داماش گيلان هستم.

٭پس در کل دوران سربازی سختی داشتيد؟

تيم ديگری هم بود که به آنجا بروم که نرفتم.

٭کدام تيم؟

من در تيم ملی بودم و راحت می توانستم به فجر سپاسی بروم که به خاطر يک سری شرايط نرفتم,خواستم در شهر خودم باشم,نه به خاطر اينکه فکر کنيد آدم راحت طلبی هستم,نه,هرجا باشد برای فوتبال و پيشرفت می روم و مشکلی هم ندارم ولی آن دوره فکر می کردم اگر اينجا بمانم و خدمت سربازی ام را در فجر گيلان بگذرانم بهتر است چون يک طوری زير مجموعه پگاه گيلان به حساب می آمد و يک شخصی که نامش را نبرم بهتر است,قول هايی به من داد که عملی نشد و کلا به من کم لطفی کردند ولی يک سری اشخاصی هم بودند مانند آقای الماس خاله و آقای سيری که به من کمک کردند.

٭پس قبول داريد اگر به تيم ديگری می رفتيد,هم سربازی برايتان راحت تر بود و هم می توانستيد زودتر پيشرفت کنيد؟

سربازی 2 سال بود ولی من 4 سال از فوتبال عقب افتادم.اکنون شايد به من بگويند پديده ولی من خيلی وقت است که فوتبال بازی می کنم ولی در کل بدشانسی آوردم, همان سالی که از سپيدرود به فجر گيلان رفتم برای سربازی,2 سال وقتم هدر رفت بعداز آن هم که به پگاه آمدم می توانستم در نيم فصل دوم بازی کنم که بدشانسی آوردم و کتفم شکست.

٭در تيم پگاه زير نظر چه کسی فوتبال بازی می کرديد؟

زير نظر آقای جهانپور بازی می کردم.

٭در داماش مربيانتان جه کسانی بودند؟

آن فصلی که من از فجر به تيم داماش برگشتم آقای استانکو و عبدی مربيان تيم بودند که آن فصل اصلا بازی نکردم و اواخر فصل که مصدوميتم خوب شده بود,يک مدت با تيم تمرين کردم,تيم شرايط خوبی نداشت و به ليگ دسته يک سقوط کرد و به ما گفتند که يا به تيم اميد برويد يا برای خودتان تمرين کنيد تا اينکه فصل جديد شروع شد که در فصل جديد آقای فيروز کريمی مربی تيم شدند که 360 درجه فوتبال مرا تغيير داد, کلا سبک بازی و خاصيت بازی مرا تغيير داد و من فوتبالم را مديون ايشان هستم,به نظر من آقای فيروز کريمی از لحاظ فنی جزء دو مربی برتر ايران است.

٭کار با استانگو چگونه بود؟

من به عنوان يک بازيکنی نبودم که در خدمت تيم باشم و روی من حساب شود,فقط با تيم تمرين می کردم به قول معروف بازيکن پشت دروازه ای بودم.

٭چطور شد که پگاه شد داماش,شما در اين قضايا حضور داشتيد؟

من موقعی آمده بودم که تازه تيم را به داماش واگذار کرده بودند,مثل اينکه پگاه از لحاظ مالی به مشکل برخورده بود.

٭قراردادتان با پگاه تمام شده بود؟

من با پگاه قرارداد داشتم که همان قرارداد منتقل شد به تيم داماش گيلان,من در جريان واگذاری تيم قرار نداشتم و موقعی که تيم شده بود داماش به اين تيم آمدم.

٭درباره آن بازی معروف پلی آف با صنعت نفت برای ما بگوييد.

دو بازی بود که آقای کريمی از تيم ما رفته بود و مارکار آقاجانيان هدايت تيم ما را بر عهده داشت,بازی رفت ما در آبادان بود,گرمای هوا و جو استاديوم طوری بود که به نفع ما نبود و طرفداران ما هم از رشت به آبادان آمده بودند که برای آنها هم جو مناسبی ايجاد نشده بود.ما بازی را بد شروع کرديم و در شروع, يک گل بد دريافت کرديم و در نيمه اول, بازی را 2 بر 1 عقب بوديم و نيمه دوم خودمان از آقای عابدينی و مربی تيم خواستيم که حمله کنيم,اين تيمی نيست که ما بخواهيم برابر آنها دفاع کنيم ما می توانيم آنها را ببريم ولی وقتی که نيمه دوم وارد زمين شديم همه چيز دگرگون شد و اوايل نيمه دوم هم يک گل بد خورديم و آمديم حمله کنيم که دفاع را رها کرديم و گل های بعدی را خورديم و در نهايت با پنج گل شکست خورديم که واقعا شرمنده هواداران شديم که از رشت به آبادان آمده بودند و بازی برگشت را هم 2 بر 1 باختيم و از صعود جا مانديم.

٭چرا شماره 13 را می پوشيد؟

من تيم ملی جوانان هم که بودم شماره 13 را می پوشيدم,کلا 13 شماره ای است که خيلی به آن علاقه دارم,بعضی ها می گويند که اين شماره نحس است و شگون ندارد ولی تا اينجای کار خوب بوده و خود من عاشق اين شماره هستم.

٭از دوران کودکی و نوجوانی خاطره ای داريد که برای ما تعريف کنيد.

در مسابقه محلات که در محله خودمان برگزار شده بود در يک مسابقه از روی 3 ضربه ايستگاهی گل زده بودم که در آن دوران در محله پيچيده بود که من در يک بازی 3 ضربه ايستگاهی را تبديل به گل کردم و اين يک خاطره خوب از دوران کودکی ام است.

٭روی ضربات ايستگاهی تمرين خاصی انجام می دهيد؟

ضربات ايستگاهی را فنی هم می توانم بزنم ولی الان به شخصه روی ضربات فنی تمرين نمی کنم ولی قبلا بهتر می زدم الان بيشتر روی ضربات قدرتی و شوت تمرين می کنم.

٭الگويتان در ضربات ايستگاهی چه کسی است؟

در ضربات ايستگاهی بيشترين علاقه را به دل پيرو دارم,چند سال پيش در فصل پيش می آمد که ضربات ايستگاهی را از 100 درصد 84 درصد را تبديل به گل می کرد.دل پيرو فنی ضربه می زند هرچند از راه دور هم شوت های خوبی می زند.اشنايدر و دل پيرو کسانی هستند که من از سبک ضربات ايستگاهی آنها خوشم می آيد.

٭در ايران چطور؟

در ايران ميلاد ميداوودی يک سبک خاصی دارد.

٭بازی های اروپايی راهم دنبال می کنيد؟

بله دنبال می کنم.

٭طرفدار کدام تيم اروپايی هستيد؟

تيم ملی ايتاليا و همه تيم های ايتاليايی يوونتوس,ميلان,اينتر,لچه,کالياری فرقی نمی کند,مثلا لچه با آرسنال بازی داشته باشد,من طرفدار لچه هستم.

٭نظرتان درباره سبک بازی بارسلونا چيست؟

بارسلونا در حال حاضر بهترين فوتبال را در جهان ارائه می دهد يک فوتبال خاص را, تيمی نيست در دنيا که بتواند اينقدر خاص و روان بازی کند ولی در کل من فقط عاشق تيم های ايتاليايی هستم.

٭بعضی ها اعتقاد دارند تيمی که بخواهد از تيم بارسلونا تقليد کند وقتش را تلف خواهد کرد,نظرتان چيست؟

به هر حال بازيکنانی که در تيم بارسلونا جمع شده اند بهترين های دنيا هستند مسی,ژاوی,اينيستا,فابرگاس ,شما بايد چنين مهره هايی داشته باشيد که بتوانيد چنين فوتبالی را به نمايش بگذاريد,نه اينکه با چند بازيکن معمولی بخواهيد فوتبالی را که بارسلونا به نمايش می گذارد به نمايش بگذاريد.

٭اهل کتاب و کتاب خوانی هستيد؟

کتاب و کتاب خوانی نه خيلی کم .

٭اهل فيلم و سينما چطور؟

فيلم نه,سينما هم کلا فکر می کنم 2 الی 3 بار رفته ام.کلا اهل فيلم و سينما نيستم.

٭اوقات فراغتتان را چگونه می گذرانيد؟

اوقات فراغتم را با اينترنت,روزنامه های ورزشی و حل جدول می گذرانم.



٭خاطره ای از تيم های قبلی تان که در آن فوتبال بازی کرده ايد,داريد؟

هم خاطره خوب دارم و هم خاطره بد.چهار,پنج سال پيش بود زمانی که در سپيدرود رشت بازی می کردم,ليگ 2 بوديم و يک هفته مانده بود به پايان ليگ نتوانستيم به ليگ يک صعود کنيم.خاطره بد ديگرم هم عدم صعود تيم داماش با مربيگری آقای فيروز کريمی بود که خاطره خيلی بدی بود,هم باختی که آورديم و هم عدم صعود به ليگ برتر که برای هواداران هم خاطره بدی بود و در ذهنشان مانده است.سال قبل هم که با داماش به ليگ برتر صعود کرديم خاطره خيلی خوبی بود که با اقتدار صعود کرديم و دو هفته مانده به پايان ليگ صعود خودمان را قطعی کرديم.بدترين خاطره ام هم مربوط به دوران سربازی بود که خيلی به من سخت گذشت.

٭درباره فيروز کريمی گفتيد,چه شدکه بين کريمی و عابدينی شکرآب شد؟

من داخل آن ماجرا نبودم و نمی دانم چه اتفاقی افتاد,اين يک قضيه ای بود بين مربی و مدير باشگاه ولی من به شخصه به عنوان يک بازيکن به فکر تيمم که برای تيم مثمر ثمر باشم و به فکر اين نيستم که در باشگاه چه اتفاقی می افتد و هر کسی که به عنوان مربی بالای سر تيم باشد من وظيفه دارم دستورات او را اجرا کنم.

٭رفتار فيروز کريمی چگونه بود؟

آقای کريمی چه از لحاظ فنی و چه از لحاظ اخلاقی مربی خيلی خوبی بود,فوتبال را خيلی خوب به بازيکنانش ديکته می کرد,خيلی خوب بازيکنان را تمرين می داد شيوه تمريناتش عالی بود.به نظر من يک مربی کلاس بالا به حساب می آيد که در فوتبال ايران چنين مربی ای کم پيدا می شود.

٭چرا فوتبال اينقدر جذاب و هيجان انگيز است؟

چون ورزشی است که همه چيز را در خودش دارد,جذابيت,هيجان,حاشيه های زياد و در کل اکنون فوتبال يک صنعت است و جذابيتی دارد که در ورزش های ديگر وجود ندارد,به همين دليل بيشترين طرفداران را در سطح جهان دارد.

٭آيا غير از فوتبال شغل ديگری هم داريد؟

خير

٭در فکرش هم نيستيد,مانند بعضی از مربيان و بازيکنان که در کار بيزينس,ساخت و ساز و... هستند؟

نه فعلا تمام فکرم معطوف به فوتبال است,شايد به هر حال بخواهم با سرمايه خودم دنبال کاری باشم ولی در حال حاضر تمام فکرم فوتبال است.

٭الگوی محمد آبشک در ايران جه کسی است؟

آقای علی دايی,هرچند هم پست او نيستم ولی از لحاظ اخلاقی الگويم علی دايی است چون هيچ وقت خدا را از ياد نمی برد و هميشه در صحبت هايش از خداوند ياد می کند و من به شخصه خيلی آقاي دايی را دوست دارم و همچنين آقای مهدوی کيا که الان هم تيمی هم هستيم ولی از لحاظ فنی و اخلاقی آقای کريم باقری را در فوتبال ايران دوست دارم.

٭در جهان چطور؟

فابرگاس,دل پيرو و لمپارد.

٭برنامه ای برای پيشرفت و رسيدن به ليگ های اروپايی داريد؟

من تمام تلاشم را می کنم تا بتوانم روز به روز پيشرفت کنم ,کسی نيست که به سطح بالاتر فکر نکند,به تيم ملی فکر نکند,به فوتبال اروپا فکر نکند,من هم از اين قضيه مستثنی نيستم,انشاالله تمام تلاشم را می کنم تا به رده های بالاتر برسم.

٭فکر می کنيدکه به تيم ملی دعوت شويد؟

همانطور که گفتم من تمام تلاشم را می کنم تا اول برای تيمم مثمر ثمر باشم و اينطور نيست که اول به فکر خودم باشم.اگر من به تيم ملی دعوت شوم يعنی از باشگاه داماش و از شهرستان رشت دعوت شده ام و اين افتخار فقط برای من نيست برای باشگاه و شهرم نيز می باشد.من سعی و تلاشم را می کنم که خوب تمرين کنم و خوب بازی کنم و اگر مربيان تيم ملی که بازی ها را می بينند مرا دعوت کنند.آرزوی من است که برای تيم ملی بازی کنم.



٭اول فصل صحبت از اين بود که داماش بايد از ناهماهنگی تيم های ديگر استفاده کند ولی برعکس شد و تيم های ديگر از ناهماهنگی داماش استفاده کردند.

هر تيم که روبروی ما بازی می کند,برای خود برنامه ای دارد. تيم ما هم تيمی است که چند بازيکن اسمی و معروف دارد و انگيزه بازی روبروی ما را برای تيم های ديگر بيشتر می کند و همه تيم ها می آيند تا در مقابل داماش خوب بازی کنند و امتياز بگيرند.هيچ تيمی برای باخت يا مساوی وارد زمين نمی شود و همه برای برد می روند.

٭شنيده می شود رابطه بازيکنان بومی با بازيکنان غير بومی داماش زياد با هم خوب نيست؟

نه اصلا چنين چيزی نيست,نمی دانم اين حرف ها از کجا نشات می گيرد,اگر شما سر تمرينات ما بياييد و تمرينات را تماشا کنيد می بينيد که هيچ مشکلی بين بازيکنان بومی و غير بومی وجود ندارد , همه ما برای موفقيت داماش تلاش می کنيم و اگر چيز خاصی هم باشد در داخل زمين همه چيز فراموش می شود و اصلا اينطور نيست که بازيکنان کم فروشی کنند و يا کم کاری کنند.همه ما يک خانواده هستيم و هيچ مشکلی بين بازيکنان وجود ندارد.


٭با کداميک از بازيکنان داماش راحت تر هستيد؟

من با همه بازيکنان رفيق هستم و رابطه خوبی دارم,اگر اسم نبرم بهتر است در کل ما يک تيم هستيم.من از فوتبال بازی کردن در کنار محمدرضا مهدوی لذت می برم ,بازيکنی که خيلی خوب فوتبال بازی می کند و از لحاظ سنی هم شايد کمی دير مطرح شده باشد و در حقش کم لطفی شد.از لحاظ فنی و اخلاقی من از اينکه کنار او بازی می کنم,لذت می برم.

٭چطور شد که مهدوی کيا کاپيتان نشد و مهدوی کاپيتان ماند؟

محمدرضا مهدوی چند سال است که در اين تيم بازی می کند و آقای مهدوی کيا چه در تيم ملی و چه در رده های باشگاهی بازيکن برزگی بوده است,نمی شود گفت که آقای مهدوی کيا احتياج به اين بازوبند دارد,شايد هم خودش نخواسته, من در جريان نيستم.محمدرضا مهدوی هم طوری نيست که بازوبند را خودسرانه بسته باشد,من در هر بازی می بينم که از آقا مهدی اجازه می گيرد و بعد بازوبند را به بازو می بندد.



٭چند کلمه می گويم در يک کلمه يا جمله پاسخ دهيد.

٭شماره 13

عشق من

٭داماش

امير عابدينی

٭فجر گيلان

نگهبانی

٭فيروز کريمی

عامل پيشرفت من

٭سپيدرود

محبوب گيلان

٭جام جهانی

رويا

٭دريا

دوستش ندارم

٭رشت

شهر من

٭پگاه

دوران بد من

٭اهل مد هم هستيد؟

بله لباس زياد می خرم ولی نه آنطوری که با مد روز جلو بروم هر چيزی که خوشم بيايد می خرم و مهم نيست که مد باشد يا نه.

٭مارک می پوشيد؟

تقريبا می شود گفت بله,اما نه اينکه بگويم مارک های اول دنيا را حتما بپوشم,کلا به مارک آديداس علاقه زيادی دارم.

٭ماشين باز هم هستيد؟

تقريبا بله ولی نه به اينصورت که ماشين زياد عوض کنم کلا ماشين خوب را دوست دارم.

٭نظرتان درباره رنگ پيراهن داماش چيست؟

سال اول که آقای کريمی بودند رنگ پيراهن قرمز بود و سال بعد تغيير کرد و پيراهن اولمان آبی شد,الان هم در بعضی بازی ها پيش می آيد که قرمز بپوشيم ,در بازی های خارج از خانه و بعضی بازی ها هم پيش می آيد که آبی می پوشيم.برای باشگاه زياد رنگ پيراهن مهم نيست,آقای عابدينی که خودشان يک پرسپوليس هستند به شخصه از رنگ قرمز خوششان می آيد ولی در کل فرقی نمی کند.

٭خودتان چه رنگی را دوست داريد؟

رنگ بنفش و رنگ صورتی را دوست دارم.

٭حرفی برای پايان اين مصاحبه داريد؟

از کسانی که برای من زحمت کشيده اند از دوران کودکی تا به امروز,از پدر و مادرم و خانواده ام که به من کمک کرده اند تشکر می کنم,يک سختی هايی هم بوده که در دوران بچگی اجازه نمی دادند زياد فوتبال بازی کنم و تحت کنترل بودم.خدا را شاکرم که به من کمک کرد انشاالله بتوانم برای فوتبال رشت و ايران مثمر ثمر باشم.
[/color:776d4e9f45]
[color=red:776d4e9f45]پ.ن:1-این مصاحبه مرداد ماه90درروزنامه خبرورزشی ویژه گیلان چاپ شده بود.
2-قسمت هایی ازمصاحبه که مربوط به مسائل روز ان زمان بود حذف شده.[/color:776d4e9f45]

[majid13]

چه جالب، منم عاشق عدد 13 هستم

[saeed0131]

مصاحبه ی جالبی بود

[mehdigholami]

ابشک از نظر بازی و اخلاقی فوق العادست در کل تمام بومی های تیم خیلی خوب و خوش برخوردند البته اقا میلاد فراهانی هم از بچه های گل تیمه گل زیبای ابشکو به تراکتور ییک از زیباترین گلهای این فصل میدونم و امیدوارم با بازیهایه خوبش هر چه زودتر به تیم ملی دعوت شه گیلان سرور کل ایران

[navid_rasht]

قدر آبشک باید بدونیم وگرنه فصل بعد از تیم میره.

به بازیکنای تیم امید باید بگیم برای یه دانشگاهی در یه رشته ای(تربیت بدین نباشه بهتره.چون کلاس های عملی زیاد داره و وقتشونو میگیره. اقدام کنن(مثل آزاد و پیام نور که ثبت نام میکنی) تا معافیت تخصیلی بگیرن و 5-6 سال سربازی رو به تعویق بندازن تا بتونن برای داماش بازی کنن. کاری که اولادی در پرسپولیس انجام داد و در 20 اندی تازه رفت سربازی.

[navidmadan]

محمد اگه نره توی حاشیه و مثل بقیه کسایی که پدیده شدنو بعدش انگیزشونو از دست دادن نشه , قول می دم 2-3 سال دیگه اوج فوتبالشو میشه دید اونم توی تیمای اروپایی ,,,, مهمترین چیز اینه که خیال نکنه اینجا آخر فوتبالشه یا حتی دعوت شدن به تیم ملی............

[nima_beckham]

ایول به آبشک

[civilboy]

٭الگوی محمد آبشک در ايران جه کسی است؟

آقای علی دايی,هرچند هم پست او نيستم ولی از لحاظ اخلاقی الگويم علی دايی است چون هيچ وقت خدا را از ياد نمی برد و هميشه در صحبت هايش از خداوند ياد می کند و من به شخصه خيلی آقاي دايی را دوست دارم و همچنين آقای مهدوی کيا که الان هم تيمی هم هستيم ولی از لحاظ فنی و اخلاقی آقای کريم باقری را در فوتبال ايران دوست دارم.


آین مصاحبه واسه کیه؟[b]

[havadarehamishegi]

اگه قد بازیهشو وسط زمین کنار بزاره سر ایستگاهی زدن قهر نکنه و با تیم کار کنه و مغرور نباشه بازیکن تاثیر گذاری میشه

[pezhman-paskiyabi]

آبشک عشق اینتر آبرار

[MEHRDAD]

[quote:c35349be1b="civilboy"]٭الگوی محمد آبشک در ايران جه کسی است؟

آقای علی دايی,هرچند هم پست او نيستم ولی از لحاظ اخلاقی الگويم علی دايی است چون هيچ وقت خدا را از ياد نمی برد و هميشه در صحبت هايش از خداوند ياد می کند و من به شخصه خيلی آقاي دايی را دوست دارم و همچنين آقای مهدوی کيا که الان هم تيمی هم هستيم ولی از لحاظ فنی و اخلاقی آقای کريم باقری را در فوتبال ايران دوست دارم.


آین مصاحبه واسه کیه؟[b][/quote:c35349be1b]

آخرش نوشته که مردادماه... یعنی قبل از شروع لیگ

[mahyarmaya]

کی گفت اینتر گفت کلا طرفدار ایتالیا هستش توی فیسبوک هم بازی اینتر و یووه زده بود یووه .
آقا لقب الکی ندیم .نمیشه با سیلیقه شخصی نظر رو بر 15هزار نفر قالب کرد که
حکایت رشتی آرژانتینی هستش که نه لباس ما نه سبک بازی نه القاب بازیکنان به آرژانتین میخوره .
ما از قدیم یادمه که همیشه صدای ایتالیا بلند بود برای تشویق لقی هم که توتی و افشین دل پیرو و .....
..............-----....-------........
در ضمن من ان
انگلیس رو دوس دارم با منچستر رو .

[mahyarmaya]

کی گفت اینتر گفت کلا طرفدار ایتالیا هستش توی فیسبوک هم بازی اینتر و یووه زده بود یووه .
آقا لقب الکی ندیم .نمیشه با سیلیقه شخصی نظر رو بر 15هزار نفر قالب کرد که
حکایت رشتی آرژانتینی هستش که نه لباس ما نه سبک بازی نه القاب بازیکنان به آرژانتین میخوره .
ما از قدیم یادمه که همیشه صدای ایتالیا بلند بود برای تشویق لقی هم که توتی و افشین دل پیرو و .....
..............-----....-------........
در ضمن من انگلیس رو دوس دارم با منچستر رو .

[navid_rasht]

نه ایتالیا نه آرژانتین
داماش فقط داماش گیلان

[omidkhan]

محمد چه از لحاظ فنی و چه از لحاظ اخلاقی بازیکنه حرفه ای فقط وقتی روش خطا می شه الکی قلت می زنه که بازم از ارزش بازیش کم نه می کنه در مجموع سالاره