رشت در آینه ی تاریخ؛ این بار میرزا تنها نیست!

[hamed1992]

خیلی عالی بود
مرسی

[golsar-boy]

اگه ما کوتاه بیایم دشمنان پر رو میشن. همونطوری که هنوز حمیده خانوم تو مصاحبش میگه آرزوی دوباره رو نیمکت نشستن داره، باید با حمایتمون کاری کنیم که این آرزو رو با خودش به گور ببره و به کلاه بردارا بگیم اگه تا الان سکوت کردیم از نادانی نبوده بلکه خواستیم متانت خودمونو نشون بدیم ولی اگه ادامه بدی کاری میکنیم که از رشت اومدنت بدجور پشیمون بشی

[golsar-boy]

این کامنت را آبرار fire_boy در گفتگو آزاد گذاشت که فکر کردم اینجا بذاریم بهتره.


با تشکر از آقای منفرد عزیز بابت این متن شیوا
تو این متن 2 تا اسم توجه من رو جلب کردن کمی در موردشون تحقیق کردم(تو اینترنت)

رضا اسکستانی شاخ نداشت
۸۹ سال پيش "رضا اسکستاني" سر از جنازه يخ زده ي "ميرزا کوچک خان جنگلي" جدا کرد. رضا اسکستاني شاخ نداشت. رضا اسکستاني شبيه همه ما بود. رضا اسکستاني اين آقا بود:

[img:6a06bdc980]http://upload7.ir/images/41344617865754430108.jpg[/img:6a06bdc980]


*این عکس متعلق به رضا اسکستانی است فردی که پس از بریدن سر میرزا کوچک خان ، آن را به خان تالش تحویل داد.


وی اهل انزلیچی اسکستان از توابع شهرستان خلخال در استان اردبیل بود.

گفتنی است اهالی این انزلیچی برخلاف تصورها که باید قاعدتاً به دلیل موقعیت جغرافیایی اش زبانشان ترکی آذری باشد، به زبان فارسی صحبت می کنند*

رضا اسکستاني سر ميرزا را برد و تحويل داد به قزاق هاي سردار سپه در رشت. قزاق ها هم سر را گذاشتند روي ميز. موهاي ميرزا را از پشت گرفتند و با سر بريده ي ميرزا کوچک عکس يادگاري گرفتند:

[img:6a06bdc980]http://upload7.ir/images/27222476290427363457.jpg[/img:6a06bdc980]

نمي دانم قضيه آن صندلي روي ميز چيست. . شايد مي خواسته اند ابعاد و اجزاي عکس واضح تر بشود. يا اينکه قرار بوده يکي از قزاق ها برود روي ميز بنشيند و پايش را بگذارد روي سر ميرزا کوچک خان. بعد از عکس يادگاري هم سر ميرزا را مدت ها در سربازخانه ي رشت گذاشتند براي نمايش. تا مردم بيايند و ببينند و عبرت بگيرند. بعد هم سر را بردند تهران و تحويل دادند به رضاخان:

[img:6a06bdc980]http://upload7.ir/images/89405283630359936188.jpg[/img:6a06bdc980]

اين اتفاق ۸۹ سال پيش افتاد. يعني فقط سه نسل قبل تر از ما. رضا اسکستاني پدرِ پدربزرگ هاي يکي از ما بوده. نمي دانم نوه نتيجه هاي آقا رضاي اسکستاني الان چکاره اند و چه مي کنند، اما مي دانم که اگر ميرزا کوچک خان در زمان ما زندگي ميکرد، قطعا يک رضا اسکستاني اي پيدا ميشد که برود و سر ميرزا را ببرد.فقط فرقش اين بود که رضاي زمان ما سبيل به اين کت و کلفتي نداشت!

قطعا قزاق هايي پيدا مي شدند که با سر ميرزا عکس يادگاري بگيرند. فقط فرقش اين بود که دوربينشان ديجيتال بود!

قطعا مردمي پيدا مي شدند که بروند تماشاي سر بريده ميرزا. فقط فرقش اين بود که موبايل هايشان را در مي آوردند و از اين صحنه ناب عکس و فيلم مي گرفتند. تا شب بگذارند روي فيس بوک تا رفقا لايکش کنند! باور کنيد! شک نکنيد!

====================================================================================
[size=18:6a06bdc980][color=red:6a06bdc980]آخرین یار میرزا[/color:6a06bdc980] [/size:6a06bdc980]

چکیده: در قیام جنگل، مهم‌ترین نقش را مردم سلحشور گیلان برعهده داشتند که نور حقیقت را در سیمای طلبه‌ای روشن‌ضمیر (میرزا کوچک‌خان)‌ دیدند و به‌زودی با پیوستن و حمایت گسترده از انقلابیون، حاشیه امنیتی قوی و مطمئنی را برای آنان ایجاد کردند تا آنجا که شکست و نابودی نهضت جنگل برای استعمار خارجی و ایادی داخلی آن به رویایی دست نیافتنی بدل شد. تمامی سرداران و چهره‌های برجسته جنگل از همان مردم عادی بودند که در کوران مبارزات انقلابی، گوهر وجودشان صیقل یافت و جلوه‌گر شد. در مقابل اما کسانی نیز در نهضت وارد شدند که حکم «نفوذی» را داشتند و تمام تلاش آنان مصروف ایجاد شکاف در صفوف به هم فشرده نهضت و به شکست کشاندن آن بود. اینان به مثابه بازوان استبداد داخلی و استعمار خارجی عمل می‌کردند. در این بخش به معرفی 5 تن از کسانی می‌پردازیم که در میان نهضت جنگل به ایفای نقش (مثبت و منفی)‌ پرداختند.
[color=blue:6a06bdc980][size=24:6a06bdc980]گائوک[/size:6a06bdc980][/color:6a06bdc980] (با نام مستعار هوشنگ)‌ از جمله یاران میرزا کوچک‌خان شمرده می‌شود. در مورد او به اشتباه تصور می‌رفت که یکی از اسرای جنگی آلمانی بوده که در واپسین مرحله جنگ [اول] به جنگلیان کمک می‌کردند، پیرامون هویت وی و انگیزه‌اش برای پیوستن به جنگلیان و شیفتگی کامل او نسبت به میرزا کوچک‌خان، هنوز سوالات زیادی باقی مانده است.
تاریخ‌نگاران شوروی به شکل توجیه‌ناپذیری در مورد او سکوت اختیار کرده‌اند. تنها منبع ایرانی که اطلاعاتی درباره او داده، یقیکیان است، که می‌گوید وی یک آلمانی از اتباع انزلیچی بود که چند سال در ژنرال کنسولگری امپراطوری انزلیچی در تهران شغل رایزنی داشت.
مـطابق یک یادداشت انگلیسیان، گائوک مسوول بایگانی سفارت بود و با یک زن یهودی زندگی می‌کرد. وی در ایام جنگ در اثر ارتکاب به عملیات غیرقانونی از شغلش معزول، دستگیر و برای محاکمه به بادکوبه فرستاده شد.
پس از انقلاب اکتبر 1917 مشارالیه به اتفاق زندانیان دیگر، از حبس آزاد گردید و به ایران بازگشت و مدتی به تبلیغات علیه انگلیسی‌ها و له عثمانی‌ها و آلمانی‌ها پرداخت تا این که از طرف نظامیان انگلیسی توقیف و به هندوستان فرستاده شد اما چون انزلیچی بود، انگلیسی‌ها او را به اودسا اعزام کردند و به مقامات شوروی تحویل دادند.
در انزلیچی گائوک خود را به حزب اشتراکی نزدیک ساخت و توانست دوباره زمینه آمدن خود به ایران را مهیا کند.
در روز ورود ارتش سرخ به ایران (20 ثور [اردیبهشت] 1299)‌ گائوک نیز به عنوان مترجم با فرماندهان آن وارد ایران شد و در رشت به عضویت کمیته مرکزی انقلابی دولت شوروی ایران انتخاب گردید.
هنگامی که میرزا کوچک‌خان و همدستانش از رشت خارج شده و در جنگل‌های فومنات موضع گرفتند، گائوک از *#‌ها جدا شد و به میرزا کوچک‌خان پیوست.
بنا به گزارش‌ها، هوشنگ، چنان مجذوب شخصیت کوچک‌خان شد که از بازگشت به انزلیچی خودداری کرد و در شمار یکی از محارم رهبر جنگلی درآمد. کوچک‌خان او و میرصالح مظفرزاده را در اوت 1920 (مرداد 1299)‌ به مسکو فرستاد تا با لنین درباره اختلاف با رهبران حزب کمونیست ایران مذاکره کنند. در آن هنگام گائوک شرح مذاکرات را هر روز یادداشت می‌کرد.
وی پس از انتخابات به عضویت شورای جمهوری انقلا‌بی ایران، نام خود را به هوشنگ تغییر داد ولی او هردو اسم را به کار می‌برد و گاهی خود را «گائوک» و زمانی نیز «هوشنگ» معرفی می‌کرد. وی از همراهی با کوچک‌خان دست نکشید و در جنگل ماند و خودش به همراه همسر و دخترش مسلمان شدند. او تا واپسین دم حیات در کنار کوچک‌خان ماند و همراه او بر اثر سرما یخ زد و جان سپرد.
منابع:

1. خسرو شاکری، میلاد زخم: * جنگل و جمهوری شوروی سوسیالیستی ایران، ترجمه شهریار خواجیان، تهران: نشر اختران، 1386، صص 549 ــ 550.

2. گریگور یقیکیان؛ به کوشش برزویه دهگان، شوروی و * جنگل: یادداشت‌های یک شاهد عینی، [تهران:] نوین، 1363، صص 11، 122، 331 ــ 332، 406.

[samblack]

ممنون از این دوست عزیز بابت متن زیبا.داماش به خودش باید بباله بابت اینجور هوادار

[monfared]

خدمت همه ی دوستان که لطف داشتند عرض ادب دارم،
من هم به عنوان یک هوادار کوچک به وظیفه ام عمل می کنم، یک نفر با فریاد، یکی با قلم، یکی با پرده و دیگری با ...
برای همه سال خوبی را آرزو می کنم و امیدوارم به یاری خدا در این سال شاهد تحقق رویا/ نه، هدف مان یعنی داماش آسیایی باشیم.
دیدار همه ی دوستان در یک جمع صمیمی خواست قلبی من است.

[mirza_younes]

خوش بحال داماش که همچین هوادارایی داره

[metall]

[quote:59bb8c7580="mirza_younes"]خوش بحال داماش که همچین هوادارایی داره [/quote:59bb8c7580]

خوش بحال ما که داماش رو داریم

[mirza_younes]

[quote:1f0ed2d177="metall"][quote:1f0ed2d177="mirza_younes"]خوش بحال داماش که همچین هوادارایی داره [/quote:1f0ed2d177]

خوش بحال ما که داماش رو داریم [/quote:1f0ed2d177]اون که بله ابرار داماش امی قلبه

[mirza_younes]

[quote:def435ab82="metall"][quote:def435ab82="mirza_younes"]خوش بحال داماش که همچین هوادارایی داره [/quote:def435ab82]

خوش بحال ما که داماش رو داریم [/quote:def435ab82]اون که بله ابرار داماش امی قلبه

[sinaabarar]

آفرين به شما.حسن زاده هم البته تالش هستا!