هنوز کسی فراموش نکرده است که مهدی مهدوی کیا چگونه از داماش رفت. بعد از آن همه تشویق هواداران داماش، به خاطر یک بار اعتراض هواداران، از داماش به پرسپولیس رفت و در مصاحبه هایش ادعا کرد که هواداران داماش به او فحاشی کرده اند! چرا؟ چون دلش با ما نبود. او داماش را برای خودش سکوی پرتابی برای پرسپولیس می دانست و هیچ وقت ندید که هواداران چقدر او را دوست داشتند. امسال هم به یک مورد مشابه برخوردیم. علیرضا واحدی نیکبخت که بعد از مدتی دوری از فوتبال، گذرش به داماش افتاده. اما باز هم به نظر می رسد اتفاقات گذشته در حال تکرار است. چون این بازیکن هنوز نیامده حرف از عشق به پرسپولیس و بازگشت به این تیم می زند. این به معنی است که نیکبخت هم داماش را سکوی پرتاب خود کرده و هرگز اهمیتی به داماش و هوادارانش نمی دهد. این همان چیزی است که ممکن است رابطه بین هواداران و نیکبخت را شکراب کند. البته شاید تقصیری هم نداشته باشد و او همان تصوری را از داماش دارد که رسانه ملی سعی دارد از داماش و هوادارانش نشان دهد. یعنی تیمی کوچک با هوادارانی که عشق اصلیشان سرخابیهای پایتخت است. پس باید او را توجیه کنیم تا به این موضوع پی ببرد که تا وقتی که در داماش است، حرف از پرسپولیس و استقلال نزند. نباید بگذاریم اتفاقات گذشته مجددا تکرار شود. پس به فکر چند شعار برای توجیه کردن باشید.
Ali Rahbar