گفتگو آزاد

[ali_damashi]

*.

[meraj130]

حاجتی:تاخیر در برگزاری لیگ برتر به نفع ما بود.

به گزارش روابط عمومی باشگاه داماش گیلان،مصطفی حاجتی هافبک چپ پای تیم داماش گیلان در مورد شرایط فعلی تیم گفت:
خوشبختانه امسال تمرین را زودتر از سال قبل آغاز کردیم و به جز دو سه نفر از بچه بقیه همه در تمرینات حضور دارند ، کم کم دوران بدنسازی را پشت سر می گذاریم و بعد از آن نیاز به برگزاری بازی های دوستانه خواهیم داشت تا درصد آمادگی و هماهنگی تیم مان را افزایش دهیم و در واقع تاخیر در شروع مسابقات برای ما بسیار خوب و مفید است .
حاجتی در ادمه افزود: حفظ اسکلت اصلی داماش برای این فصل کار بسیار خوبی بود که می تواند به هر چه زودتر هماهنگ شدن ما کمک بسزایی داشته باشد .
وی در پایان با اشاره به نقش هواداران داماش گفت : هواداران داماش در سال های اخیر به خوبی یار دوازدهم داماش را معنا کردند و یار و یاور ما در تمام شرایط و روزهای سخت و آسان بودند و در این فصل هم با حمایت های خود مانند گذشته ما را برای رسیدن به هدف مان یاری خواهند کرد.

[totti]

خداكنه علي چيلاورت تودروازه وايسه

[mohammadrashti22]

بعد میرن امیر منصور آریا رو میندازن زندان!!


متن زیر رو بخونید

گزارش ویژه: راز پیشنهاد هفت میلیاردی به رحمتی : پشت خط رویانیان بود



آنچه که می خوانید شرح جلسه ایست که در آن صدای محمد رویانیان با پیشنهاد 7.5 میلیاردی اش پخش شده. اما چرا رحمتی این کار را کرد؟
سایت گل -این ماجرا کاملا واقعی است . جزئیاتش هم ، از منبعی گرفته شده که یکی از مهمترین پستهای فوتبال ایران را در دست دارد. کسی که شاید خودش خواست دوباره درباره این خبر مهم حرف بزند. خبر پیشنهاد 7 میلیاردی به یک بازیکن ، بهترین گلر ایران که البته قبلا سالی 1.2 میلیارد تومان در سال را از همین باشگاه فعلی اش گرفته. البته نکته مهم آن خبر این بود که نام پیشنهاد دهنده ، مخفی مانده بود.شاید به دلیل دوستی که طرفین ادعا می کنند نسبت به هم دارند.
این مکالمات همان زور که نوشته شود، واقعیت دارند. شاید بعدا فایل صوتی ، با جزئیات منتشر شد.

مکالمه 7 میلیاردی
آقای مدیر عامل با موبایل سید مهدی رحمتی تماس می گیرد.مقادیری حال و احوالپرسی تفننی رد و بدل می شود و گفتن از اینجا و آنجا و تیم ملی و استقلال و پرسپولیس . بعد هم پیشنهاد حضور به رحمتی در پرسپولیس. اما سئوال این است که :
آخرش چند؟
-جواب تکان دهنده است اما نه برای رحمتی که قبلا شرط و پی اش را کرده : دیگه سید جان بیشتر از هفت و نیم (میلیارد)نمی تونیم بدیم برای 3 سال.البته هواتو داریم.شما با ما ببند،ما همون پیش پرداخت نقد دو و نیم رو به شما میدیم.قبلا گفته بودم دو میلیارد الان میگم دو و نیم.بهتر از چکای برگشت خورده است(می خندد)...
تماس تمام می شود.

سند صوتی
مدتی بعد رحمتی می رود دفتر فتح اله زاده برای مذاکرات.داخل اتاق یکی از مسولان باشگاه هم هست.سه نفری مشغول شوخی و خنده هستند که می شنود:راستی سید رفیقت زنگ زد.آقای ... ( اسم رویانیان را می آورد) .زنگ زد گفت سید پیشنهاد کرده من بیایم تیم شما من گفتم نه.ما با حاج آقا رفیقیم.
صدای خنده فتح اله زاده بلند می شود.در این لحظه ، رحمتی که لابد کمی عصبانی شده گوشی موبایلش را در می آورد و مکالمه ضبط شده را از اول تا آخر برای حضار پخش می کند.داخل اتاق برای لحظاتی سکوت برقرار می شود.
حالا رحمتی است که می زند زیر خنده. بعد می گوید:حاج آقا برویم سر صحبت خودمان...
یک ساعت بعد تمام توافقات لازم صورت گرفته و فتح الله زاده عازم محل خبرنگاران است تا راز بزرگ امروز را بدون ذکر نام با خبرنگارها در میان بگذارد ...

[zxzx]

[color=black:3cc710f81f][size=18:3cc710f81f]با داماش قرارداد داخلي بسته ام و بايد رضايت باشگاه را بگيرم / آبشک : احتمالش زياد است كه به پرسپوليس بيايم[/size:3cc710f81f]
داماش هم تيم كوچكي نيست اما براي پيشرفت بيشتر مي توانم پرسپوليس را انتخاب كنم

سایت گل - پرسپوليسي ها بعد از عدم موفقيت در جذب قاسم حدادي فر حالا دنبال به خدمت گيري يك هافبك مياني مقتدر هستند. علي دايي دست گذاشته روي محمد آبشك. هافبك جنگنده داماش گيلان كه حالا مورد توجه پرسپوليسي ها قرار گرفته و پيشنهاد سرخ ها را در جيب خود مي بيند.

به گزارش گل ، آبشك كه به تازگي قبرارداد خود را با داماش براي يك سال ديگر تمديد كرده درباره احتمال حضور در پرسپوليس مي گويد:« من با داماش قرارداد داخلي بسته ام و بايد رضايت باشگاه را بگيرم تا بتوانم پرسپوليسي شوم. فكر مي كنم احتمالش زياد است كه به پرسپوليس بيايم. مثل خيلي ها نمي گويم از بچگي پرسپوليسي بودم. من از بچگي داماشي بودم و حالا هم افتخار مي كنم كه مورد توجه مسئولان پرسپوليس و علي دايي قرار گرفته ام.نمي دانم چند درصد احتمال دارد كه به پرسپوليس بروم ولي اميدوارم كه رضايتنامه ام را بدهند. اگر فكر مي كنند مي توانم در پرسپوليس پيشرفت كنم عالي است كه رضايتنامه ام را بدهند. البته همه چيز را سپرده ام به قسمت تا ببينم چه اتفاقي رخ مي دهد»

آبشك از پيشرفت با پيراهن پرسپوليس صحبت مي كند و مي گويد:« اگر شرايط مهيا باشد در پرسپوليس هم پيشرفت مي كنم. براي نيمكت نشيني به پرسپوليس نمي آيم. مي آيم تا بازي كنم و مهره مثمرثمري باشم. قطعا بازي در تيمي پرطرفدار مثل پرسپوليس مي تواند در پيشرفتم تاثيرگذار باشد. البته داماش هم تيم كوچكي نيست اما براي پيشرفت بيشتر مي توانم پرسپوليس را انتخاب كنم. من برخلاف پيشنهادهايي كه داشتم با داماش تمديد كردم اما حالا منتظرم نظر عابديني را بدانم تا ببينم مي توانم پرسپوليسي شوم يا نه. »

آبشك درباره رقابت با كفشگري و حقيقي مي گويد:« همه تيمها چندين و چند هافبك دارند و اين هافبكها بايد با هم رقابت كنند تا به تركيب اصلي برسند. حقيقي و كفشگري هم خوب هستند اما همه بايد بجنگيم و تلاش كنيم تا به تركيب اصلي برسيم[/color:3cc710f81f]

[hamidjavan]

به گزارش خبرگزاری فارس قاسم دهنوی پس از جلسه امروز با سعید شیرینی سرپرست قرمز‌پوشان به این توافق رسید که به جای سپاهان امسال در پرسپولیس توپ بزند.

از همین رو وی امروز در تمرین پرسپولیس حضور پیدا کرد و پس از گفت‌وگو با دایی و روبوسی با او شماره پنج پرسپولیس را بر تن کرد.

دهنوی کار خود را رسما امروز با پرسپولیس آغاز کرد. این در شرایطی است که او چند روز پیش با پیراهن سپاهان در تمرینات این تیم شرکت کرده بود.

شاید دیگه اینها بی خیال محمدآبشک بشند. امسال میتونه سال درخشش آبشک تو داماش باشه. امیدوارم بمونه چون بهش احتیاج داریم.

[nima_beckham]

اَ مقاله جالبی ایسه که ایته اَ سایتان افغانی میَن بیدم .



آیا افغانستان در زمان گذشته جزء ایران بوده؟ (بخش 1) / http://republicofsilence.org/fa-AF/article/6628/



در اینکه نام مملکت افغانستان در عهد باستان بنام آریانا یا ایران، و در قرون میانه بنام خراسان بوده، هیچ شکی وجود ندارد و هیچ‌کس منکر این مطلب نیست.

[color=brown:75f989c58f]عناوینی مانند نژاد مشترک هندوآرین، ایران بزرگ، فلات ایران، ایران شرقی، زبانهای ایرانی و خراسان بزرگ و... در منابع قدیمه وجود ندارد. بدون شک این اصطلاحات در قرن اخیر توسط غربیان ساخته و پرداخته شده است. [1][/color:75f989c58f]

مستر فرای انگلیسی یکی از کسانیست که ایران بزرگ و فلات ایران و... را بکار برده و نوشته است: «ایران بزرگ شامل همه سرزمینهایی میشود که در آنجا در دوران تاریخی به زبانهای ایرانی سخن گفته میشد و فرهنگ ایرانی نیز در آنجا پیروزمند و مسلط بود. بخشهایی از ماورای قفقاز و آسیای میانه و شمال غربی هندستان و بین النهرین و هم چنین فلات ایران را که مشتمل بر افغانستان و ایران است، جزو «ایران بزرگ» به‌شمار می‌آوریم. البته در این مورد مرزها را نباید دقیق گرفت، زیرا که ما نظر به قلمرو فرهنگی داریم و چندان پای بند قلمرو سیاسی نیستیم.» [2]



بر اساس نظریه پردازی‌های غربیان، نویسندگان معاصر ایرانی، مانند دکتر افشار یزدی و سید مهدی فرخ و... نیز موضوع ایران بزرگ، فلات ایران و مسأله جزء و کل را مطرح کرده و افغانستان را جزء ایران بزرگ می‌خوانند، که البته منظور شان ایران بزرگ به مرکزیت فارس است.

اغلب نویسندگان معاصر ایرانی، سرزمین افغانستان را فاقد مدنیت و تاریخ مستقل قلمداد نموده و از آن بنام شاهراه تمدن ایران و هند و چین یاد میکنند، و هیچ کس شرح و توضیح نمی دهند که کدام شاهنشاهی ایران و کدام تمدن و فرهنگ.

[color=red:75f989c58f]آیا تمدن و شاهنشاهی ایران و هند بغیر از تمدن پیشدادی و کیانی در بلخ و زابلستان و کابلستان و موهنجودارو، یک سخن موهوم و پا در هوا و یک ادعای فاقد دلیل نیست؟[/color:75f989c58f]

[color=darkblue:75f989c58f]بر خلاف فرضیاتی که در قرن اخیر مطرح شده، از منابع معتبر و قدیمه چنین معلوم می‌شود که، سرزمین افغانستان در گذشته، نه تنها جزء ایران به مرکزیت فارس نبوده، بلکه همیشه خود ایران و خود پارس بوده و خاستگاه فرهنگ و تمدن و زبان ایرانی و زادگاه زبان فارسی بوده است.[/color:75f989c58f] در ایران باستان به مرکزیت بلخ و زابلستان، زبانهای مختلف رایج نبوده بلکه تنها یک زبان رایج و رسمی بوده که بنام زبان آریانی یا فارسی دری یاد میشده است.

هم چنین افغانستانِ دوره اسلامی، نیز نه تنها جزء خراسان نبوده، بلکه خود خراسان و مرکز فرهنگ و سیاست و نژاد خراسان بوده است.

دکتر محمود افشار یزدی در باره جزء و کل نوشته است: «تاریخ نویسان اخیر افغانستانی مینویسند که کشور کنونی افغانستان پیش از این نام، همیشه کشور مستقل و جدا از ایران ، موسوم به «آریانا» و «خراسان» بوده است، این مطلب تا حدی درست است... نویسندگان افغان اصرار داشتند این قسمت را هم که اکنون ایران نامیده می شود «فارس» بنامند، که این هم به تعبیر یونانی و اروپایی کلمة نادرست نیست. راست است که بخش عمدة افغانستان با بخشی از ایران کنونی و نقاطی دیگر در گذشته، یک چیز و به نام «خراسان» بوده است، اما این ناحیه جزئی از «ایران بزرگ» شمرده می شده، نه کشوری جدا و همسایة آن . وقتی هم که ناحیة خراسان از دیگر استانهای ایران جدا بوده در اثر ملوک الطوایفی یا استعمار خارجی (یونانی، عرب، ترک) بوده است . در آن زمان‌ها استان‌های دیگر ایران هم از فارس و آذربایجان و غیره همین حالت را داشته اند. [3]

وی می افزاید: « انزلیچی بزرگ (فرانسوی) در جلد 1 ص 567، چ 1968 م، تحت عنوان آرین و آریانا و آریانه چنین می نویسد: آریان، آریانا یا آریانه نامیست که در قدیم برای تعیین وطن «آرین‌ها» یعنی بخش شرقی شاهنشاهی پارس (ایران و افغانستان) استعمال شده است. ملاحظه می فرمایید که طبق «انزلیچی» اسم آریانا مخصوص افغانستان نیست. «انزلیچی» بعد از اصطلاح فرنگی «شاهنشاهی پارس» کلمه ایران و افغانستان را که نام های جدید این دو کشور می باشد، در پرانتز نوشته و خواسته است بگوید که، شاهنشاهی قدیم ایران شامل هر دو دولت امروزی بوده است.[4]

هم چنین دکتر افشار از صفحه 650 دائرت المعارف چمبرس انگلیسی نقل قول کرده و نوشته است: باختر (بلخ) یک ایالت شاهنشاهی ایران قدیم بوده و حد جنوبی آن «آریانا» است، که ایالت دیگر شاهنشاهی ایران بوده و با هرات یا «هَری» کنونی منطبق می شود، و بلخ را بسیاری از محققین وطن اصلی آرین‌ها و زادگاه مذهب زردُشت می دانند.[5]

آقای افشار اطلاق ایران بر افغانستان را که توسط شاعران و ادیبان فارسی زبان صورت گرفته، کمرنگ نشان داده و نوشته است: «یکزمان بود که اصلا ایران در اصطلاح بعضی‌ها عبارت بود از خراسان و در نتیجه میتوان گفت که در چنان زمان‌هایی ایران و خراسان آنروز و افغانستان امروز، در حقیقت یک چیز شمرده می‌شدند. مثلا در زمان سلطان محمود غزنوی وقتی شعرای معاصر او در اشعار خود می‌گفتند «خسرو ایران» یا «خدایگان خراسان» یک‌چیز را اراده می‌کردند. اگر نامی از افغانستان نمی‌بردند، به سبب این بود که این نام از لحاظ سیاسی و جغرافیایی هنوز وجود نداشت. [6]

سید مهدی فرخ سفیر ایران در دوره امان الله خان در افغانستان، تاریخ قوم افغان (پشتون) را با تاریخ سرزمین افغانستان زیرکانه مخلوط کرده و تاریخ چند هزار ساله این سرزمین را از بیخ انکار نموده و نوشته است: «قسمت غربی افغانستان تا قبل از اعلیحضرت نادر شاه افشار همیشه جزء ایران و قسمت شرقی آن زمانی در تصرف ایران و مدتی به طور ملوک الطوایف و زمانی هم در تحت صوبه‌جات هندوستان در می آمد... مملکت افغانستان قبل از قتل نادر شاه دارای تاریخ مستقلی نیست. زیرا تاریخ این قسمت ضمن سلطنت سلاطین ایران و یا جزو سلسله سلاطین هندوستان ذکر شده است و تاریخ مستقل این مملکت از 1160 هجری احمد خان دُرانی که بدواً قندهار را تصرف کرده و حکومت مستقلی تشکیل داد، شروع می شود.» [7]


نقد نظر دکتر افشار یزدی



شادروان دکتر افشار شاهنشاهی پارس را که در دانشنامه‌های نیم قرن اخیر اروپایی مطرح شده، به شاهنشاهی ایران ترجمه کرده و سرزمین بلخ و بلاد افغانستان را جزو آن شمرده است.

یک) نخست اینکه ترجمه کردن کلمه فارس به ایران و تطبیق آن بر ایران امروزی نارسا و گمراه کننده است، زیرا هرکدام از این دو کلمه، معنی و جغرافیای ویژه خود را داشته و دارند.

دیگر اینکه، منظور ایشان از شاهنشاهی ایران یا پارس کدام شاهنشاهی است؟ سلاطین ایران را در اَوِستا و متون پهلوی به نام‌های پیشدادی و کیانی نوشته اند، و در منابع دوره اسلامی، سلاطین ایران یا پارس را چهار طبقه به نام های پیشدادی و کیانی و اشکانی و ساسانی نوشته اند. باید اول اصل شاهنشاهی پارس و نام و جایگاه شان توضیح داده شود، پس از آن موضوع جزء و کل مطرح گردد.

[color=black:75f989c58f]اگر منظور وی از شاهنشاهی پارس یا ایران، شاهنشاهی خاندان هخامنشی است، اصل چنین خاندانی قابل اثبات تاریخی نیست، تا چه رسد به تمدن و شاهنشاهی آنان. زیرا بجز تاریخ نامعتبر هرودوت یونانی، هیچ یک از مورخان و نسب‌شناسان پارسی و عربی تا زمان رضاخان پهلوی، از هخامنش اطلاع نداشته اند.[/color:75f989c58f]

اگر منظور شان از شاهنشاهی پارس یا ایران، سلطنت دوره ساسانی باشد، در پاسخ می‌گوییم که، برخی از شاهان ساسانی مانند اردشیر بابکان و شاپور اول و... بر بخشهایی از ایرانویجه یعنی افغانستان تسلط داشته اند، لذا به اعتبار تسلط بر ایرانویجه، قلمرو آنها در متون پهلوی بنام ایرانشهر خوانده شده و خود شان را شاه ایران خوانده اند.

این شاهان ساسانی که به گفته دمُرگان فرانسوی در سکه های خود «مَلکا مَلکانَ ایرانه» یا «مَلکانَ مَلکا ایرانه» یعنی شاه شاهان ایران ضرب کرده بودند، بدین سبب خویشتن را سزاوار این لقب می‌دانستند، چونکه شاهان محلی ایرانویجه یعنی افغانستان به آنها باج می‌دادند.

بدون شک نام ایرانویجه و ایران مخصوص سرزمین افغانستان کنونی بود و ساسانیان نیز به این سرزمین «اَیرانَ‌شَترو» (ایرانشهر) می‌گفتند، نه بر کل قلمرو خود. مازندران بزرگ و عراق عجم یعنی ایران امروزی، در هیچ یک از متون اوستایی و کتیبه‌های میخی بنام ایران گفته نشده است. متون پهلوی که غالبا در قرن سوم هجری و پس از آن نگاشته شده، ایران را بر جغرافیای اصلی آن بکار برده و اگر برخی از ساسانیان یا صفویان، به خاطر تسلط بر بخشی از ایرانویجه (افغانستان) اصطلاح «شاهان ایران» را برای خود بکار برده اند، این جنبه توصیفی و شاعرانه دارد، نه اساس جغرافیای طبیعی و نژادی و حتی سیاسی. زیرا نام آریا و ایران تنها و تنها بر تبار کیومرث زابلی و بلاد پیرامون جبال هندوکش اطلاق شده، و ساسانیان و ترکان صفوی این مطلب را میدانستند. کیانی


[1] ر.ک. به: ریچارد فرای، میراث باستانی ایران، ص 4 / و تمدن ایرانی، ترجمه دکتر عیسی بهنام، ص 43 (چ 1344)

[2] ریچارد فرای، میراث باستانی ایران، ص 4

[3] دكترمحمود افشار یزدی، افغان نامه ج1 ص 53 تا 55 / نیز صفحات 188 و 190 را بخوانید.

[4] دكترافشار یزدی، افغان نامه ج1 صص56- 57

[5] دكتر محمود افشار یزدی، افغان‌نامه ج1 ص58

[6] دكتر محمود افشار یزدی، افغان‌نامه ج1 ص154

[7] سید مهدی فرخ، تاریخ سیاسی افغانستان، ص 64 (چ 1371)

[amirdamashcity]

چقدر دلم تنگ شده برای عضدی ، بازی های داماش ، صدای گرفته بعد بازی وخوشحالی بعد برد و ناراحتی بعد باخت هیییییییی ...

[totti]

روح الله باقري ديگه نمياد داماش؟

[JUSTiran46]

نیما جان نمیدونم کلآ چه اهدافی رو داری دنبال میکنی
همش داری تاریخ ایرانی رو نقد میکنی که اصلآ قابل درک نیست

[MEHRDAD]

[quote:4eff93c969="totti"]روح الله باقري ديگه نمياد داماش؟ [/quote:4eff93c969]

تیمش بهش رضایت نامه نداد .

[meelad]

لالایی‌های اقلیم سرسبز گیلان
اصرار برخی خانواده‌های گیلان به یادگیری زبان فارسی فرزندانشان، گویش‌های گیلکی را به ورطه فراموشی سپرده و مرگ تدریجی آن را رقم می‌زند.
خبرگزاری فارس: گویش گیلکی در ورطه فراموشی/لالایی‌های اقلیم سرسبز گیلان
به گزارش خبرگزاری فارس از رشت، گیلان دارای منابع طبیعی، مشاهیر و افتخارات بزرگی است و نسلی که قادر به انتقال زبان مادری خود به نسل‌های آینده نباشد، تهدید محسوب می‌شود.

اصرار برخی از والدین مبنی بر فارسی صحبت کردن فرزندانشان موجب شده تا زبان و گویش‌های محلی به دست فراموشی سپرده شوند در حالی که گویش‌های محلی نباید از یادها بروند.

زبان‌های محلی مانند یک دیوار از زبان فارسی محافظت می‌کنند از این رو صحبت کردن به گویش‌های محلی نیز ضرورت دارد.

مردم انزلیچی مجاور هر یک از شهرستان‌ها به گویش‌های مختلف با یکدیگر صحبت می‌کنند و وجود گونه‌های مختلف زبان در مناطق مختلف از عجایب آفرینش است.

در گیلکی واژه‌هایی وجود دارند که معرف زندگی و نمودار خصلت‌های قومی و آداب و رسوم ویژه ساکنان گیلان است.

این واژه‌های ناب قدمتی چندهزار ساله دارند که برخی از آنها در کتب قدیم فارسی نیز منعکس شده است مانند «ورزا» که گاو نر و کاری را معنا می‌دهد.

گیلکی مشتمل بر دو گویش متمایز در دو ناحیه غربی و شرقی «بیه‌پس» و «بیه‌پیش» است که یکی گویش رایج در رشت، بندر انزلی، لشت‌نشا، صومعه‌سرا و کوچصفهان و دیگری گویش رایج در لاهیجان، لنگرود، رودسر و... متداول بوده و طبق تحقیقات، گویش رایج در رشت معیار بررسی و پژوهش زبان گیلکی است.

در گیلان گویش تالشی نیز در نواحی ماسال، اسالم، شاندرمن، تالش، دولاب و... رایج است و گویش گالشی نیز در بین مردم و ساکنان کوهپایه گیلان رواج دارد.

زبان مردم گیلان آمیخته‌ای از ادامه زبان‌های باستان ایرانی شاخه غربی و زبان مردمان بومی منطقه پیش از آخرین مهاجرت آریاییان به فلات ایران است و در این زبان بسیاری از ویژگی‌های زبان‌های باستان ایران دیده می‌شود و می توان گفت که مردم گیلک‌زبان با گویش‌های مختلف سخت می‌گویند که ریشه در زبان‌های ایران باستان دارد.

برخی واژه‌های گیلکی که از فارسی دری آمده و چنان تحول یافته که صورت اصلی آنها به سادگی قابل تشخیص نیست مانند «تم زن» که خاموش بودن و سکوت کردن را معنا می دهد.

*فرهنگ عامه گیلان اصیل و غنی است

گیلان در گذشته‌های دور ادبیات مکتوب به گویش گیلکی نداشت و محقق گیلانی در این زمینه می‌گوید: به یقین می‌توان گفت که در گذشته گیلکی ادبیات مکتوب نداشته و گیلانیان در آغاز اسلام و قبل از آن در شرایط اقلیمی و زوبین جنگاوران و جنگل‌های انبوه و رشته کوه‌های جنوبی از هجوم دیگران مصون می‌داشت.

کریم کشاورز، در تحقیقات خود به این نکته دست یافته است که گیلان در قرن‌های متمادی در قعر جنگل‌ها و برنج‌زارهای خود تپیده و برخلاف زمان کنونی که باسوادتر از دیگر نواحی ایران هستند، در عصرهای پیشین به طور کلی خط و سواد نداشتند.

این نویسنده کتاب گیلان، درباره فرهنگ عامه می‌گوید: فرهنگ عامه فرهنگی است که سینه به سینه نقل می‌شود و بدون وجود خط نمی‌تواند تکامل و بسط یابد و مدون شود.

وی فرهنگ عامه مردم گیلان را اصیل و غنی می‌داند و می‌گوید: افسانه‌های بسیاری سینه به سینه گشته تا به ما رسیده است که برخی از آنها مانند داستان «خومک غلتان» دارای وزن است و مثل‌ها، حکمت‌ها و واژه‌های ویژه گیلکی نیز اصیل و فراوان و مناسب با زندگی گیلان است.

*لالایی‌های اقلیم سرسبز گیلان

گیلان اقلیم سرسبز ترانه‌های محلی و شعرهای آهنگین است که هرگز از موسیقی و اشعار محلی جدا نبوده و نیست.

لالایی‌ها و دوبیتی‌های شیرین و دلنشین انزلیچی که در سراسر گیلان رواج دارد و به عنوان ادبیات شفاهی سینه به سینه نقل می‌شود در ابتدا سبب الهام شاعران، موسیقیدان‌ها و آوازخوان‌های این دیار بوده است.

شاعران، آهنگسازان، نوازندگان، خوانندگان و... را می‌توان خادمان ادبیات آهنگین گیلان نامید زیرا همواره در سراسر قلمرو گویش گیلکی خدمات شایسته‌ای را در حفظ و ترویج زبان مادری و گویش بومی ارائه داده‌اند.

آنها معتقد هستند که با اجرای برنامه‌های هنری و خواندن اشعار آهنگین محلی می‌توانند گویش‌های محلی را حفظ کنند و به همین منظور ترانه‌های محلی و گیلکی در گیلان جایگاه ویژه‌ای دارد.

حسین قره‌خانی، فریدون پوررضا، ناصر مسعودی، شاپور جفرودی، مهدی‌ نیک‌فرجام و... از جمله خوانندگان و پیشکسوتان در تاریخ موسیقی گیلان بودند که اکنون برخی از آنها در قید حیات نیستند.

*خطر از بین رفتن زبان‌های محلی

عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت، ارائه راهکارهایی برای پیشگیری از فرسودگی گویش‌های محلی را مورد تأکید قرار می‌دهد.

بهزاد برکت، به آمار سازمان جهانی یونسکو درباره حمایت از زبان‌های محلی اشاره کرد و می‌گوید: طبق این آمار دو هزار زبان و گویش و گونه از بین رفته و یا در شرف نابودی قرار دارند.

این استادیار زبان انگلیسی، از بین رفتن زبان و یا گویش هر منطقه را مطابق با از بین رفتن فرهنگ آن منطقه می‌داند و هشدار می‌دهد: با دقت نظر در آمار یونسکو، خطر بزرگی برای زبان‌های محلی احساس می‌شود.

*معلمان و مهدهای کودک زبان گیلکی را آموزش دهند

شاعر زبان گیلکی، گویش گیلکی را دستخوش تغییرات فراوانی می‌داند و می‌گوید: برای یافتن واژه‌های اصیل باید به انزلیچی رفت زیرا در شهرهای دیگر به‌کار برده نمی‌شوند.

حسین بشری، با بیان اینکه هر گیلانی باید چهار زبان گیلکی را به عنوان زبان مادری، فارسی را به عنوان زبان رسمی کشور، عربی را به عنوان زبان دینی و انگلیسی را به عنوان زبان علمی خود فرا بگیرد، اظهار می‌دارد: نسلی که قادر به انتقال زبان مادری خود به نسل‌های آینده نباشد، تهدید محسوب می‌شود.

وی به سخره گرفتن را یکی از عمده‌ترین دلایل پسرفت زبان گیلکی عنوان کرد و افزود: زمانی که خودمان یکدیگر را به تمسخر می‌گیریم در واقع راه را برای به سخره گرفتن دیگران نسبت به خود باز کرده‌ایم.

این استاد دانشگاه، معتقد است: با توجه به روند تغییر زبان و لهجه در شهرستان‌های گیلان از جمله رشت، دو نسل آینده دیگر قادر به تکلم زبان گیلکی نیستند.

به گفته وی، مادران بیشترین سهم زبان‌آموزی را در قبال فرزندان خود به‌عهده دارند و باید قادر به انتقال زبان‌های گیلکی و مادری خود به فرزندانشان باشند.

*مرگ تدریجی گویش‌های گیلکی

گیلان‌پژوه برجسته، گویش‌های گیلکی در بیشتر نقاط این استان را در حال فراموشی می‌داند و می‌گوید: امروزه حتی در دورافتاده‌ترین انزلیچی گیلان خانواده‌ها اصرار به یادگیری زبان فارسی فرزندان خود دارند.

محمد بشرا، می‌افزاید: با روش فعلی که در بین خانواده‌ها برای یادگیری زبان فارسی وجود دارد، به تدریج شاهد مرگ زبان گیلکی خواهیم بود.

این نویسنده و گیلان‌شناس، تشدید روند دوزبانه در این استان و استفاده اجباری از واژگان فارسی در گویش‌های گیلکی را موجب سرعت بخشیدن به نابودی زبان گیلکی عنوان کرد.

[pouryaR-damash]

یه سوال داشتم از مدیران محترم سایت : این تغییراتی که قرار بود در سایت اعمال بشه کی عملی میشه ؟ قبل از شروع فصل خواهد بود ؟

[MEHRDAD]

[quote:c50dfc4358="pouryaR-damash"]یه سوال داشتم از مدیران محترم سایت : این تغییراتی که قرار بود در سایت اعمال بشه کی عملی میشه ؟ قبل از شروع فصل خواهد بود ؟[/quote:c50dfc4358]
قبل از لیگ یا پیش از سالگرد تاسیس.

[RainyGilman]

اپیپکچی رو چرا نگرفتن؟! خوب بودا